دوره 11، شماره 31 - ( پاییز 1398 )
جلد 11 شماره 31 صفحات 10-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
sattari A, soloki M, bagheri N, fakheri B, nabipour A. (2019). Analysis of Genotype, Environment Interaction and Grain Yield Stability of Rice (Oryza sativa L.) Genotypes in Mazandaran Province. jcb. 11(31), 1-10. doi:10.29252/jcb.11.31.1
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-965-fa.html
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-965-fa.html
ستاری علی، سلوکی محمود، باقری نادعلی، فاخری براتعلی، نبی پور علیرضا. بررسی اثر متقابل ژنوتیپ و محیط و تجزیه پایداری عملکرد دانه ژنوتیپ‌های برنج در استان مازندران پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی 1398; 11 (31) :10-1 10.29252/jcb.11.31.1
چکیده: (2838 مشاهده)
شمال ایران بخصوص مازندران بخش عمدهای از برنج مصرفی کشور ایران را تأمین می‌کند. در طول مراحل رشد برنج، اجزای عملکرد تحت تأثیر شرایط محیطی قرار می‌گیرند و عملکرد نهایی یک رقم به ژنوتیپ و پاسخ آن به شرایط محیطی بستگی دارد. در این مطالعه، کشت11 لاین امید بخش برنج بهمراه ارقام والدینی (دیلمانی، سپیدرود، سنگ طارم و ندا) در سه منطقه از استان مازندران (دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، موسسه تحقیقات برنج آمل و ایستگاه تحقیقاتی چپرسر تنکابن) برای شناسایی ژنوتیپ‌های پایدار انجام گردید، بر اساس تجزیه امی، محیط، ژنوتیپ و اثرات متقابل ژنوتیپ و محیط اثر معنی‌داری بر عملکرد داشته و سهم هر کدام بهترتیب 58/27، 32/30 و93/21 درصد از کل تغییرات را در برداشتند و اثر متقابل ژنوتیپ و محیط نیز به دو مؤلفه اصلی تفکیک گردید، سهم اولین مؤلفه اصلی 1/85 درصد از کل اثرمتقابل ژنوتیپ و محیط را بخود اختصاص داده و سهم دومین مؤلفه اصلی 9/14 درصد بود. بر اساس تجزیه بای پلات امی، رقم ندا و لاین 5 برای منطقه آمل، لاین 117برای ساری و رقم سپیدرود و لاین 48 برای تنکابن سازگاری خصوصی خوبی برای این مناطق داشتند و پایدارترین ژنوتیپ، لاین 117 با عملکردی متوسط حدود 6 تن در هکتار، که برای همه مناطق قابل توصیه می‌باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اصلاح نباتات، بیومتری
دریافت: 1397/2/23 | ویرایش نهایی: 1398/10/10 | پذیرش: 1397/7/2 | انتشار: 1398/9/13
دریافت: 1397/2/23 | ویرایش نهایی: 1398/10/10 | پذیرش: 1397/7/2 | انتشار: 1398/9/13
فهرست منابع
1. Ahmadi, J.B., A. Vaezi, K. Shaabani, S. Khademi, A. Fabriki-Ourang and A. Pour-Aboughadareh. 2015. Nonparametric measures for yield stability in grass pea (Lathyrussativus L.) advanced lines in semi warm regions. Journal of Agriculture Science and Technology, 17: 1825-1838.
2. Akcura, M., Y. Kaya and S. Taner. 2005. Genotype-environment interaction and phenotypic stability analysis for grain yield of durum wheat in the central Anatolian region. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 29: 369-375.
3. Akter, A., M.J. Hassan, M.U. Kulsum, M.R. Islam, K. Hossain and M.M. Rahman. 2014. AMMI biplot analysis for stability of grain yield in hybrid rice (Oryza sativa L.). Journal of Rice Research, 2(2): 126-129. [DOI:10.4172/jrr.1000126]
4. Allahgholipour, M. 2017. Analysis of grain yield stability of new rice (Oryza sativa L.) genotypes originated from Iranian local cultivars. Iranian Journal of Crop Sciences. 18(4): 288-301 (In Persian).
5. Bose, K.L., N.N. Jambhulkar and K. Pande. 2014. Genotype by Environment interaction and stability analysis for rice genotypes under Boro condition. Genetika, 46(2): 521-528. [DOI:10.2298/GENSR1402521B]
6. Crossa, J. 1990. Statistical analyses of multilocation trials. In N.C. Brady (Ed.), Advances in Agronomy. California: Academic Press, 44: 55-86. [DOI:10.1016/S0065-2113(08)60818-4]
7. Ebdon, J.S. and H.G. Gauch. 2001. Additive main effect and multiplicative interaction analysis of national turfgrass performance trials. Crop Science, 42(2): 497-506. [DOI:10.2135/cropsci2002.4970]
8. Falconer, D.S. and T.F.C. Mackey.1996. Introduction to Quantitative Genetics, fourthed. Addison-Wesley Longman, Harlow, UK.
9. FAO. 2016. Faostatistic.http://www.fao.org/faostat/en/#data/QC.
10. Gauch, H.G. and R.W. Zobel.1996. AMMI analyses of yield trials. In: Kang M S, Gauch H G. Genotype by Environment Interaction. Boca Raton, Florida: CRC: 85-122. [DOI:10.1201/9781420049374.ch4]
11. Grist, D.H. 1986. The origin and history of rice.In: Grist, D. H. (Ed.), Rice. Longman, Singapore. pp. 1-9.
12. Hadi, A.F. and H. Sa'diyah. 2004. AMMI model for genotype x environment interaction analysis (in Indonesia). Basic Science Journal, 5(1): 33-41.
13. Huang, M., Y. Zou, P. Jiang, B. Xia, M. Ibrahim and H. Ao. 2011. Relationship between grain yield and yield components in super hybrid rice. Agriculture Science in China, 10: 1537-1544. [DOI:10.1016/S1671-2927(11)60149-1]
14. Huang, M.T., Q.Y. Tang, H.J. Ao and Y.B. Zou. 2017. Yield potential and stability in super hybrid rice and its production strategies. Journal of Integrative Agriculture, 16(5): 1009-1017. [DOI:10.1016/S2095-3119(16)61535-6]
15. IRRI, 2013. Standard evaluation system for rice (5th Ed.). Philippines: IRRI.
16. Jiang, P., X. Xie, M. Huang, X. Zhou, R. Zhang, J. Chen, D. Wu, B. Xia, H. Xiong, F. Xu and Y. Zou. 2016. Characterizing N uptake and use efficiency in rice as influenced by environments. Plant Production Science. 19: 96-104. [DOI:10.1080/1343943X.2015.1128103]
17. Katsura, K., Y. Tsujimoto, M. Oda, K. Matsushima, B. Inusah, W. Dogbe and J.I. Sakagami. 2016. Genotype-by-environment interaction analysis of rice (Oryza spp.) yield in a flood plain ecosystem in West Africa. European Journal of Agronomy, 73: 152-159. [DOI:10.1016/j.eja.2015.11.014]
18. Khatun, H.R., M. Islam, Anisuzzaman, H.U. Ahmed and M. Haque. 2015. GGE bipot analysis of genotype × environment interaction in rice (Oryza sativa L.) genotypes in Bangladesh. Science of Agriculture, 12(1): 34-39. [DOI:10.15192/PSCP.SA.2015.12.1.3439]
19. Kulsum, M.U., U. Sarker, M.A. Karim and M.A.K. Mian. 2012. Additive Main Effects and Multiplicative Interaction (AMMI) Analysis for Yield of Hybrid Rice in Bangladesh. Tropical Agriculture and Development, 56(2): 53-61.
20. Liang, S., G. Ren, J. Liud, X. Zhao, M. Zhou, D. McNeila and G. Yeb. 2015. Genotype-by-environment interaction is important for grain yield in irrigated lowland rice. Field Crops Research 180: 90-99. [DOI:10.1016/j.fcr.2015.05.014]
21. Messina, C., G. Hammer, Z. Dong, D. Podlich and M. Cooper. 2009. Modeling crop improvement in a G × E × M frame work via gene-trait-phenotype relationships. In: Sadras, V. O., Calderini, D. (Eds.), Crop Physiology: Applications for Genetic Improvement and Agronomy. Elsevier, Netherlands, pp. 235-265. [DOI:10.1016/B978-0-12-374431-9.00010-4]
22. Mostafavi, K., S.S. Hosseini Imeni and M. Firoozi. 2014. Stability analysis of grain yield in lines and cultivars of rice (Oryza sativa L.) using AMMI (additive main effects and multiplicative interaction) method. Iranian Journal of Field Crop Science, 45(3): 445-452 (In Persian).
23. Prabnakorn, S., M. Shreedhar, F.X. Suryadi and F. Charlotte. 2018. Rice yield in response to climate trends and drought index in the Mun River Basin, Thailand. Science of The Total Environment,621:108-119 [DOI:10.1016/j.scitotenv.2017.11.136]
24. Rang, Z.W., S.V.K. Jagadish, Q.M. Zhou, P.Q. Craufurd and S. Heuer. 2011. Effect of high temperature and water stress on pollen germination and spikelet fertility in rice. Environ. Exp. Bot.70: 58-65. [DOI:10.1016/j.envexpbot.2010.08.009]
25. Rasyad, A. and B. Anhar. 2007. Genotype × environment interaction and yield stability of several yield components among adapted rice cultivars in West Sumatera. Zuriat, 18 (2): 100-105. [DOI:10.24198/zuriat.v18i2.6699]
26. Saied, Z.F. 2010. Survey of adaptation of thirty rice (Oryza sativa L.) genotypes to west Guilan climatic conditions-Astara. Journal of Crop Ecophysiology, 4(15): 111-126 (In Persian).
27. Sharifi, P., H. Aminpanah, R. Erfani. A. Mohaddesi and A. Abouzar. 2017. Evaluation of Genotype × Environment Interaction in Rice Based on AMMI Model in Iran. [DOI:10.1016/j.rsci.2017.02.001]
28. Sinclair, T.R. and N.G. Seligman. 1996. Crop modeling: From infancy to maturity. Agronomy Journal. 88: 698-704. [DOI:10.2134/agronj1996.00021962008800050004x]
29. Soughi, H.A., N.A. Babaeian Jelodar, G.A. Ranjbar and M.H. Pahlevan. 2016. Simultaneous Selection Based on Yield and Yield Stability in Bread Wheat Genotypes. Journal of Crop Breeding, (In Persian). [DOI:10.29252/jcb.8.18.119]
30. Tahereh, M., N.Z. Hamidi, M. Norouzi and A. Nabipour. 2015. Study of Genotype×Environment Interaction in Some Pure Lines of Rice in Mazandaran Province. Journal of Crop Breeding (In Persian).
31. Tarakanovas, P. and V. Ruzgas. 2006. Additive main effect and multiplicative interaction analysis of grain yield of wheat varieties in Lithuania. Agronomy Research, 4: 91-98.
32. Tariku, S., T. Lakew, M. Bitew and M. Asfaw. 2013. Genotype by environment interaction and grain yield stability analysis of rice (Oryza sativa L.) genotypes evaluated in north western Ethiopia. Net Journal of Agriculture Science, 1(1): 10-16.
33. Wassmann, R., S.V.K. Jagadish, S. Heuer, A. Ismail, E. Redona, R. Serraj, R.K. Singh, G. Howell, H. Pathak and K. Sumfleth.2009. Climate Change Affecting Rice Production. The physiological and agronomic basis for possible adaptation strategies. In: Sparks, D.L. (Ed.), Advances in Agronomy, pp: 59-122. [DOI:10.1016/S0065-2113(08)00802-X]
34. Widyastuti, Y., L.A. Satoto and A. Rumanti. 2013. The application of regression analysis and AMMI to evaluate the stability of rice genotype and interaction effect between genotype and environment (in Indonesian). Journal of Agriculture. Inform, 22 pp.
35. Yan, W., M.S. Kang, B. Ma, S. Woods and P.L. Corne lius. 2007. GGE biplot vs. AMMI analysis of genotype-byenvironment data. Crop Science, 47: 641-655. [DOI:10.2135/cropsci2006.06.0374]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
