دوره 9، شماره 24 - ( زمستان 1396 )
جلد 9 شماره 24 صفحات 151-144 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fallahi H A, Ebrahimnejad S, Sabouri H, lakzadeh I, ghasemi M, Kohkan S. (2018). Evaluation of Genotype × Interaction Effects on Grain Yield of Barely Genotypes using Additive Main Effects and Multiplicative Interactions (AMMI). jcb. 9(24), 144-151. doi:10.29252/jcb.9.24.144
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-936-fa.html
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-936-fa.html
فلاحی حسین علی، ابراهیم نژاد شاهپور، صبوری حسین، لک زاده ایرج، قاسمی معرفت، کوهکن شیرعلی. بررسی اثر متقابل ژنوتیپ × محیط بر عملکرد دانه ژنوتیپ های جو با استفاده از تجزیه اثر اصلی افزایشی و اثر متقابل ضرب پذیر (AMMI) پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی 1396; 9 (24) :151-144 10.29252/jcb.9.24.144
سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی ساری
چکیده: (3633 مشاهده)
بهمنظور ارزیابی اثر متقابل ژنوتیپ × محیط و تعیین پایدارترین ژنوتیپ‌ها، 20 لاین جو در هشت محیط آزمایشی مختلف تجزیه شدند. آزمایش‌ها بر اساس طرح بلوککامل تصادفی با سه تکرار انجام شد و عملکرد دانه بدست آمد. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که اثر ژنوتیپ، محیط و اثر متقابل ژنوتیپ × محیط از نظر آماری در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. بر اساس میانگین عملکرد ژنوتیپ‌ها، ژنوتیپ‌های G1، G13 و G4 بالاترین عملکرد دانه را نشان دادند. از تجزیه مدل AMMI بهمنظور تعیین بزرگی و اهمیت اثر متقابل ژنوتیپ × محیط استفاده شد و اثر متقابل ژنوتیپ × محیط به دو مولفه اصلی که
بهترتیب 48/46% و 52/19% از اثر متقابل را توجیه نموده و اثر باقیمانده تقسیم شد. محیط E5 با بیشترین میزان مؤلفه اول و کمترین میزان مؤلفه دوم بیشترین نقش را در تفکیک ژنوتیپ‌ها داشت. بر اساس تجزیه مدل AMMI و بای‌پلات ژنوتیپ G20 بهعنوان لاین منتخب و پایدار و با بهترین عملکرد دانه انتخاب شد.
بهترتیب 48/46% و 52/19% از اثر متقابل را توجیه نموده و اثر باقیمانده تقسیم شد. محیط E5 با بیشترین میزان مؤلفه اول و کمترین میزان مؤلفه دوم بیشترین نقش را در تفکیک ژنوتیپ‌ها داشت. بر اساس تجزیه مدل AMMI و بای‌پلات ژنوتیپ G20 بهعنوان لاین منتخب و پایدار و با بهترین عملکرد دانه انتخاب شد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اصلاح نباتات، بیومتری
دریافت: 1396/12/19 | ویرایش نهایی: 1398/1/25 | پذیرش: 1396/12/19 | انتشار: 1396/12/19
دریافت: 1396/12/19 | ویرایش نهایی: 1398/1/25 | پذیرش: 1396/12/19 | انتشار: 1396/12/19
فهرست منابع
1. Ali Akbarpour, O., H. Dehghani and B. Sorkhi laleh lou. 2011. Investigating univariate and multivariate stability parameters of barley (Hordeum voulgare L.) promising genotypes in cold climate of Iran. Iranian Journal of Field Crop Science, 42: 23-32 (In Persian).
2. Askarinia, P., G. Saeidi and A. Rezai. 2009. Pattern analysis of genotype × field environments interaction for grain yield in wheat using AMMI method. Electronic Journal of Crop Production, 2: 75-90 (In Persian).
3. Das, S., R.C. Misra, M.C. Patnaik and S.R. Das. 2010. GxE interaction, adaptability and yield stability of mid-early rice genotypes. Indian Journal of Agricultural Research, 44: 104-111.
4. Fattahi, F. and A. Yousefi. 2006. The assessment of stability of barely yield genotypes (Hordeum vulgare L.) using replicable stability parameters and pattern analysis with AMMI model. Iranian Journal of Agriculture Science, 37: 317-326 (In Persian).
5. Gauch, H.G. and R.W. Zobel. 1996. AMMI analysis of yield trials. In: Kang, M. S. and H. G. Jr. Gauch (eds), Genotype- by -environment interaction. (pp: 85-122). CRC Press, Boca Raton, Florida, 344 pp. [DOI:10.1201/9781420049374.ch4]
6. Gauch, H.G. and R.W. Zobel. 1997. Identifying mega-environments and targeting genotypes. Crop Science, 37: 311-326. [DOI:10.2135/cropsci1997.0011183X003700020002x]
7. Koocheki, A.R., B. Sorkhi and M.R. Eslamzadeh Hesari. 2013. Study on Stability of Elite Barley (Hordeum vulgare L.) Genotypes for Cold Regions of Iran Using AMMI Method. Cereal Research, 2: 249-261.
8. Mohammadi, R., M. Armivan and M.M. Ahmadi. 2011. Genotype × Environment Interactions for Grain Yield of Durum Wheat Genotypes Using AMMI Model. Seed and Plant Improvement Journal, 27: 183-198 (In Persian).
9. Mostafavi, K., S. Hosseini Imeni and M. Zare. 2010. Stability Analysis of Rice Genotypes Based GGE biplot Method in North of Iran. Journal of Applied Sciences Research, 7: 1690-1694 (In Persian).
10. Nikkhah, H.R., A. Yousefi, S.M. Mortazavian and M. Arazmjoo. 2007. Analysis of yield stability of barley (Hordeum vulgare L.) genotypes- using additive main effects and multiplicative interaction (AMMI) model. Iranian Journal of Crop Sciences, 9: 1-13 (In Persian).
11. Payne, R.W. 2009. "Genstat". Wiley Interdisciplinary Reviews: Computational Statistics. 1 (2): 255-258 [DOI:10.1002/wics.32]
12. Samonte, S.O.PB., L.T. Wilson, A.M. McClung and J.C. Medley. 2005. Targeting cultivars onto rice growing environments using AMMI and SREG GGE biplot analyses. Crop Science, 45: 2414-2424. [DOI:10.2135/cropsci2004.0627]
13. Yan, W. and M.S. Kang. 2003. GGE Biplot Analysis: A Graphical Tool for Breeders, Geneticists, and Agronomists. CRC Press, Boca Raton, FL, USA, 269 pp. [DOI:10.1201/9781420040371]
14. Yan, W. and I. Rajcan. 2002. Biplot analysis of test sites and trait relations of soybean in Ontario. Crop Science, 42: 11-20. [DOI:10.2135/cropsci2002.0011]
15. Yan, W., M.S. Kang, B.M.S. Woods and P.L. Cornelius. 2007. GGE Biplot vs. AMMI Analysis of Genotype-by-Environment Data. Crop Science Society of America, 47: 641-653. [DOI:10.2135/cropsci2006.06.0374]
16. Zobel, R.W., M.J. Wright and H.G. Gauch. 1988. Statistical analysis of a yield trial. Agronomy, 80: 388-393. [DOI:10.2134/agronj1988.00021962008000030002x]
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
