دوره 11، شماره 30 - ( تابستان 1398 )
جلد 11 شماره 30 صفحات 10-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sofalian O, ahmadpoor S, Darvishzadeh R, Hatamzadeh H. (2019). Evaluation of Yield Stability of Sunflower Inbred Lines under Salt Stress Conditions. jcb. 11(30), 1-10. doi:10.29252/jcb.11.30.1
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-860-fa.html
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-860-fa.html
سفالیان امید، احمدپور سهیلا، درویش زاده رضا، حاتم زاده حسین. ارزیابی پایداری عملکرد لاینهای اینبرد آفتابگردان در شرایط تنش شوری پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی 1398; 11 (30) :10-1 10.29252/jcb.11.30.1
دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده: (3192 مشاهده)
برهمکنش ژنوتیپ در محیط مسئله ای مهم در مطالعه صفات کمی میباشد زیرا تفسیر آزمایشهای ژنتیکی را دشوار و پیش بینی ها را با مشکل مواجه میسازد، همچنین پایداری عملکرد در محیطهای مختلف را تقلیل می‌دهد. روشهای مختلفی برای درک الگوهای برهمکنش ژنوتیپ × محیط ارایه شده است. به منظور تعیین پایداری عملکرد و سازگاری لاینهای اینبرد آفتابگردان و تجزیـه برهمکنش ژنوتیپ × محیط، 100 لاین خالص آفتابگردان روغنی که از نقاط مختلف جهان تهیه شده‌اند، در دو شرایط تنش و بدون تنش شوری به مدت دو سال زراعی (1393-1394) یعنی 4 محیط در محوطه گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در هر یک از شرایط معمول و شوری 8 دسیزیمنس بر متر مورد ارزیابی قرار گرفتند. در تجزیه پایداری به روش واریانس محیطی و ضریب تغییرات محیطـی، لاینهای با کد 33 و 71 کمترین مقادیر واریانس و ضریب تغییرات را نشان دادند. بر اساس واریانس انحراف از خط ابرهارت و راسل، لاینهای 25، 40، 45 ،71 و بر اساس ارزش پایداری AMMI (ASV) لاینهای 71، 93، 77 و 51 به عنوان لاینهای پایدار شناسایی شدند. جهت شناسایی ژنوتیپ‌های سازگار با محیطهای خاص از روش بای پلات استفاده شد. بر پایه نتایج بای پلات لاینهای 71، 61 و 17 پایـدارتر از دیگر لاینهای مورد بررسی بودند. لاین 71 عملکرد بالاتری نسبت به دو لاین دیگر داشت. لاین 50 با عملکرد بالا، سازگاری خصوصی به محیط نرمال و لاینهای 90 و 48 با عملکرد بالا، سازگاری خصوصی به شرایط شور نشان دادند. براساس آماره‌های پایداری مورد بررسی و روش AMMI، لاین 71 بهعنوان پایدارترین لاین تحت شرایط نرمال و تنش شوری معرفی می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اصلاح براي تنش هاي زنده و غيرزنده محيطي
دریافت: 1396/8/13 | ویرایش نهایی: 1398/6/9 | پذیرش: 1397/3/9 | انتشار: 1398/6/20
دریافت: 1396/8/13 | ویرایش نهایی: 1398/6/9 | پذیرش: 1397/3/9 | انتشار: 1398/6/20
فهرست منابع
1. Albert, M.J.A. 2004. A comparison of statical methods to describegenotype × environment interaction and yield stability in multi-location maizetrials. M.Sc. Thesis, Department of Plant Science, the University of the Free State, Blomfontein, South Africa. 96 pp.
2. Akcura, M., Y. Kaya and S. Taner. 2005. Genotype-environment interaction andphenotypic stability analysis for grain yield of durum wheat in the centralAntaolian region. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 29(5): 369-375.
3. Crossa, J., H.G. Gauch and R.W. Zobel. 1990. Additive main effects and multiplicative interaction analysis of two maize cultivar trials. Crop Science, 30(3): 493-500. [DOI:10.2135/cropsci1990.0011183X003000030003x]
4. Deharo, A., M. Del Rio, J.C. Lopez, M.A. Garcia, M.J. Palomares and J. Fernandes Martines. 1997. Evaluation of the world collection of safflower for oil quality and otherseed characters. Sesame Safflower Newsl, 6: 94-99.
5. Eberhart, S.A. and W.A. Russell. 1966. Stability parameters for comparing varieties. Crop Science, 6(1): 36-40. [DOI:10.2135/cropsci1966.0011183X000600010011x]
6. Fattahi, F. and A. Yusefi. 2005. Evaluation of yield stability of barley genotypesusing stability parameters and pattern analysis via AMMI model. Iranian Journal of Agricultural Sciences, 37: 317-326.
7. Finlay, K.W. and G.N. Wilkinson. 1963. The analysis of adaptation in a plant breeding program. Australian Journal of Agricultural Research, 14(6): 742-754. [DOI:10.1071/AR9630742]
8. Francis, T.R. and L.W. Kannenberg. 1978. Yield stability studies in short-season maize. Canadian Journal of Plant Science, 58(4): 1029-1034. [DOI:10.4141/cjps78-157]
9. Farshadfar, E. 2000. Application of Biometrical Genetics in Plant Breeding. Razi University Press, Kermanshah, Iran. 396 pp. (In Persian).
10. Gauch, H.G. 1992. Statistical Analysis of Regional Yield Trials: AMMI Analysis of Factorial Designs. Amsterdam, The Netherlands: Elsevier, 278 pp.
11. Guach, H.G. and R.W. Zobel. 1997. Identifying mega environments andtargeting genotypes. Crop Science, 37(2): 311-326. [DOI:10.2135/cropsci1997.0011183X003700020002x]
12. Goncalves, P., N. Bartoletto, R. Martns and G. Gallo. 2003. Genotype-environment interaction and phenotypic stability for girth growth and rubber yield of hevea clones in Sao Paulo state, Brizil. Genetics and MolecularBiology, 26(4): 441-48. [DOI:10.1590/S1415-47572003000400007]
13. Hossain, M.A., L. Rahmand and A.K.M. Shamsuddin. 2003. Genotype environment interaction and stability analysis in soybean. Journal of Biological Sciences, 3(11): 1026-1031. [DOI:10.3923/jbs.2003.1026.1031]
14. Hatamzadeh, H., A. Khazai and K.H. Alizadeh. 2011. Identification of stable genotypes of rapeseed using some parametric and non-parametric methods under dryland conditions. International Research Journal of Applied and Basic Sciences, 2(1): 73-84.
15. IRRISTAT 4.3 for Windows. 2002. Tutorial Manual, Biometrics Unit. International Rice Research Institute, 182 pp.
16. Kadi, Z., F. Adjel and H. Bouzerzour. 2010. Analysis of genotype environment interaction of barley grain yield (Hordeum vulgar L.) under semi arid conditions. Advances in Environmental Biology, 4(1): 34-40.
17. Kaya, Y., M. Akcura and S. Taner. 2006. GGE-Biplot analysis of multi environment yield trials in bread wheat. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 30(6): 325-337.
18. Lin, C. and M.R. Binns. 1991. Genetic properties of four types of stability parameter. Theoretical and Applied Genetics, 82(4): 505-509. [DOI:10.1007/BF00588606]
19. Moameni, A., H. Siadat and M.J. Malakouti. 1999. The extent distribution and management of saltaffected soils of Iran. FAO Global Network on Integrated Soil Management for Sustainable Use of Salt affected Soils. Izmir, Turkey.
20. Morsali Aghajari, F., R. Darvishzadeh, H. Hatami Maleki, M. Barin and N. Abbaspour. 2015. Identification of QTLs controlling yield and yield components in sunflower under salinity stress conditions. Iranian Journal of Filed Crop Science, 47(1): 87-98 (In Persian).
21. Nezami, A., H.R. Khazaei, Z. Boroumand Rezazadeh and A. Hosseini. 2008. Effects of drought stress and defoliation on sunflower (Helianthus annuus L.) in controlled conditions. Desert, 12(2): 99-104.
22. Narkhede, B.N. and A.M. Patil. 1990. Phenotypic stability in safflower. Journal of Maharashtra Agricultural University, 15(1): 95-96.
23. Plaisted, R.L. and L.C. Peterson. 1959. A technique for evaluating the ability of selection to yield consistently in different locations and seasons. American Potato Journal, 36(11): 381-385. [DOI:10.1007/BF02852735]
24. Purchase, J.L., H. Hatting and C.S. Vandeventer. 2000. Genotype×environment interaction of winter wheat (Triticum aestivum L.) in South Africa: II. Stability analysis of yield performance. South African Journal of Plant and Soil, 17(3): 101-107. [DOI:10.1080/02571862.2000.10634878]
25. Pinthus, J.M. 1973. Estimate of genotype value: a proposed method. Euphitica, 22(1): 121-123. [DOI:10.1007/BF00021563]
26. Rudra, V., B.N. Harish and S.D. Yaragoppa. 2005. Phenotypic stability for safflower advanced breeding lines under rainfed ecosystem of north Karnataka. VIth International SafflowerConference, 26-30 pp.
27. Roemer, T. 1917. Sin die ertragsreichen sorten ertragssicherer. Mitt. DLG, 32: 87-89.
28. Shukla, G.K. 1972. Some statistical aspects of partitioning genotype-environmental components of variability. Heredity, 29: 237-245. [DOI:10.1038/hdy.1972.87]
29. Schoeman, L.J. 2003. Genotype× environment interaction in sunflower (Helianthus annuus) in south Aefrica. M. Sc. Thesis, Department of Agronomy, University of the Free State, Bloemfontein, South Africa. 200 pp.
30. Vashev, B., T. Gaiser, T. Ghawana, A. de Vries and K. Stahr. 2010. Biosafor Project Deliverable 9: Cropping Potentials for Saline Areas in India, Pakistan and Bangladesh. University of Hohenheim, Hohenheim, Germany.
31. Wricke, G. 1962. Uber eine methode zur refassung der okologischen streubretite in feldversuchen. Flazenzuecht, 47: 92-96.
32. Zobel, R.W. and H.G. Gauch. 1988. Statistical analysis of a yield trial. Agronomy Journal, 80(3): 388-393. [DOI:10.2134/agronj1988.00021962008000030002x]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
