دوره 11، شماره 31 - ( پاییز 1398 )
جلد 11 شماره 31 صفحات 114-105 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
heydari R, Bagheri N, Babaeian Jelodar N, Najafi Zarrini H. (2019). Determination of Genetic Relationships of Some Rice Genotypes Based on Main Nutritional Traits. jcb. 11(31), 105-114. doi:10.29252/jcb.11.31.105
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-820-fa.html
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-820-fa.html
حیدری راویه، باقری نادعلی، بابائیان جلودار نادعلی، نجفی زرینی حمید. تعیین روابط ژنتیکی برخی ژنوتیپ های برنج بر اساس صفات مهم تغذیه ای پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی 1398; 11 (31) :114-105 10.29252/jcb.11.31.105
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
چکیده: (2248 مشاهده)
در تحقیق حاضر به منظور بررسی صفات مهم تغذیه ای مثل فعالیت آنتی اکسیدانی، محتوای فنل، کارتنوئید، کربوهیدرات محلول و نامحلول و میزان آهن و روی، 35 ژنوتیپ مختلف برنج از ژنوتیپ های بومی و خارجی انتخاب و در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجزیه خوشهای، ژنوتیپ های مورد مطالعه را در سه گروه قرار داد که صحت گروه بندی ژنوتیپ ها با تجزیه تابع تشخیص 3/94 درصد بدست آمد. در این گروهبندی با توجه به میانگین هر گروه و درصد انحراف از میانگین کل، گروه های مطلوب و نامطلوب شناسایی و کمترین شباهت بین گروههای دو و سه مشاهده شد که نشان از اختلاف بین این دو گروه داشت، که گروه سوم با ژنوتیپ های فجر، غریب، اوندا و IR64724-67-2-1-2-2R مطلوب ترین و گروه دوم با ژنوتیپ هایی مثل آمل 2، دانش، صدری، موسی طارم و سپیدرود، نامطلوب از نظر ارزش تغذیه ای در این تحقیق شناخته شدند. لذا می توان پیشنهاد نمود که بتوان برای انتخاب والدین در برنامه های اصلاحی و دورگ گیری از این دو گروه استفاده نمود. نتایج تجزیه عاملی به روش مولفه های اصلی، چهار عامل اصلی و مستقل که 605/76 درصد واریانس را توجیه می کردند، را مشخص نمود. عامل اول با دارابودن 542/27 درصد از واریانس کل به عامل کربوهیدرات و روی و عامل دوم، سوم و چهارم هم با اختصاص 169/18، 148/16 و 745/14 درصد به ترتیب به عنوان عامل فنلی، عامل فعالیت آنتی اکسیدانی و عامل آهن نام گذاری شدند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اصلاح نباتات، بیومتری
دریافت: 1396/6/19 | ویرایش نهایی: 1398/10/8 | پذیرش: 1396/10/23 | انتشار: 1398/9/13
دریافت: 1396/6/19 | ویرایش نهایی: 1398/10/8 | پذیرش: 1396/10/23 | انتشار: 1398/9/13
فهرست منابع
1. Abutalebi, Sh., M.H. Fotokian and M. Zeinalabedini. 2015. Evaluation of genetic diversity and population structure of rice cultivars using microsatellite markers linked to iron and zinc. Journal of Agricultural Biotechnology, 4: 1-14 (In Persian).
2. Aghaei Sarbarze, M., S.A. Mohammadi and M. Moghaddam. 2015. Introduction to methods of multivariate statistics. Pariver Press. 280pp (In Persian).
3. Allahgholipour, M., E. Farshadfar and B. Rabiei. 2015. Morphological and physico-chemical diversity in different rice cultivars by factor and cluster analysis. Journal of Cereal Research, 4: 293-307 (In Persian).
4. Bao, J.S., Y. Cai, M. Sun, G. Wang and H. Corke. 2005. Anthocyanins, flavonols, and free radical scavenging activity of chinese bayberry (Myrica rubra) extracts and their color properties and stability. Journal of Agriculture and Food Chem, 53: 2327-2332. [DOI:10.1021/jf048312z]
5. Becerra, V., M. Paredes, E. Gutierrez and C. Rojo. 2015. Genetic diversity, identification, and certification of chilean rice varieties using molecular markers. Chilean Journal of Agricultural Research, 3: 267-274. [DOI:10.4067/S0718-58392015000400001]
6. Chapman, H.D and P.F. Pratt. 1961. Methods of analysis for soils, plants and waters. Universiry of California, Berkeley, CA, USA.
7. Gregorio, G.B., D. Senadhira, H. Htut and R.D. Graham. 2000. Breeding for trace mineral density in rice. Journal Food and Nutition Bulletin, 4: 382-386. [DOI:10.1177/156482650002100407]
8. Ebadi, A.A., E. Farshadfar and B. Rabiei. 2013. Mapping main and epistatic effects and environmental interactions of QTLs for cooking and eating quality traits of rice in a recombinant inbred lines population. Journal of Cereal Research, 1: 33-51 (In Persian).
9. Khavarinezhad, R. 1999. Applied plant physiology. Omid Press (In Persian).
10. Kochert, A.G. 1978. Carbohydrate determination by the phenol-sulfuric acid method. In: Helebust, J.A., J.S. Craigie (eds) handbook of physiological methods: Physiological and biochemical methods.95-97 pp., Cambridge University Press, Cambridge.
11. Kodandaram Reddy, D and M.G. Bhotmange. 2013. Isolation of starch from rice (Oryza sativa L.) and its morphological study using scanning electron microscopy. International Journal of Agriculture and Food Science Technology, 9: 859-866.
12. Lichtenthaler, H.K. 1987. Chlorophylls and carotenoids: pigments of photosynthetic membranes, Method Enzymol, 148: 350-382. [DOI:10.1016/0076-6879(87)48036-1]
13. Mahjoob, B., H. Najafi-Zarini and S.H. Hashemi. 2014. Assessment of genetic relationships among 36 brassica genotypes using ISSR molecular markers. Journal of Crop Breeding, 14: 96-106 (In Persian).
14. Mohammadi, S.A and B.M. Prasanna. 2003. Anlysis of genetic diversity in crop plants-salient statistical tools and consideration.Journal of Crop Science, 43: 1235-1248. [DOI:10.2135/cropsci2003.1235]
15. Molyneux, P. 2003. The use of the stable free radical diphenylpicryl hydrazyl (DPPH) for estimating antioxidant activity. Songklanakarin Journal of Science Technology, 2: 211-219.
16. Nasiri, F and Gh. Saeedi. 2013. Evaluation of genetic diversity in breeding lines of sesame landraces (Sesamum indicum). Iranian Journal of Field Crops Research, 4: 659-666 (In Persian).
17. Rashidi, V., Majidi, I, S.A. Mohamadi and M. Moghadam Vahed. 2007. Determine of genetic relationship in durum wheat lines by cluster analysis and identity of morphological main characters in each groups. Journal of Agricultural Sciennces, 2: 339-449 (In Persian).
18. Raychaudhuri, S., J.M. Stuart and R.B Altman. 2000. Principal components analysis to summarize microarray experiments: Application to sporulation time series. Pacific Symposium on Biocomputing, 455-466.
19. Waling, I., W. Van Vark, V.J.G. Houba and J.J. Van der lee. 1989. Soil and plant analysis, a series of syllabi. Part 7, Plant Analysis Procedures. Wageningen Agriculture University.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
