پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی

     کنجد (Sesamum indicum L.) یکی از گیاهان قدیمی، قرن‌هاست که به دلیل دارا بودن آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی و خواص دارویی فراوان در طب سنتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. بذرهای ارقام کنجد از ارزش غذایی زیادی برخوردار بوده و ژنوتیپ‌های مختلف پاسخ های متنوع به کشت جوانه‌ انتهایی نشان می‌دهند. در این آزمایش میزان کال‌زایی و باززایی رقم ناز تک‌شاخه در محیط کشت MS با ترکیبات هورمونی متفاوت و با استفاده از یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار بررسی شد. به­منظور کال‌زایی، هورمون  2,4-Dدر 3 سطح و NAA در 4 سطح اکسین استفاده گردید. در این  مطالعه درصد، وزن‌تر و قطر کالوس در ترکیبات هورمونی مختلف مورد ارزیابی قرار گرفتند. بررسی‌ها نشان داد بالاترین درصد کالوس مربوط به هورمون 4/0 میلی‌گرم بر لیتر 2,4-D بود. از لحاظ وزن‌تر کالوس، بیشترین مقدار مربوط به ترکیب هورمونی 2/0 میلی‌گرم بر لیتر 2,4-D به همراه 16/0 میلی‌گرم بر لیتر NAA بود. هم‌چنین از لحاظ قطر هم بیشترین مقدار مربوط به ترکیب هورمونی 2/0 میلی‌گرم بر لیتر 2,4-D به همراه 12/0 میلی‌گرم بر لیتر NAA می‌باشد. بر اساس نتایج به دست آمده هورمون کاینتین (kin) تأثیر بسزایی در افزایش درصد باززایی داشت به‌طوریکه بهترین پاسخ مربوط به ترکیب هورمونی 2 میلی‌گرم بر لیتر کینتین به همراه 4/0 میلی‌گرم بر لیتر NAA بود.