XML English Abstract Print


1- دانشگاه ارومیه
چکیده:   (105 مشاهده)
مقدمه و هدف: پیری بذر به‌عنوان یک چالش جدی در کاهش کیفیت بذر مطرح است، به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه که گندم نقش اساسی در تأمین غذای مردم دارد و ذخیره‌سازی طولانی‌مدت بذر این محصول ضروری است. دما و رطوبت دو فاکتور بسیار مهم در طول فرآیند ذخیره‌سازی بذر هستند که به­شدت بر بنیه و کیفیت (قوه نامیه) بذر اثر می‌گذارند. این دو فاکتور با تأثیر مستقیم بر حفظ یا کاهش توانایی جوانه‌زنی، نقش کلیدی در تعیین سرعت پیری بذر‌ها ایفا می‌کنند. آزمون پیری تسریع شده (Accelerated Aging) یکی از متداول­ترین آزمون­هایی است که توسط انجمن بین المللی آزمایش بذر (ISTA) برای تعیین قدرت بذر در دما و رطوبت بالا به­منظور تقلید پیری طبیعی بذر در ذخیره­ سازی طولانی مدت مورد استفاده قرار می­گیرد. با توجه به اهمیت تنوع ژنتیکی و انتخاب ژنوتیپ‌های برتر در برنامه‌های به‌نژادی گندم، هدف این مطالعه بررسی و انتخاب ژنوتیپ‌هایی با ویژگی‌های جوانه‌زنی و گیاهچه‌ای مطلوب در شرایط پیری تسریع‌شده بود. انتخاب چنین ژنوتیپ‌هایی نه­تنها به ارتقای قدرت و سلامت بذر در دوره‌های ذخیره‌سازی منجر می‌شود، بلکه می‌تواند به­عنوان ابزاری مؤثر برای اصلاح‌گران در توسعه رقم‌های جدید با مقاومت بیشتر در برابر شرایط محیطی چالش‌برانگیز به­کار گرفته شود. در نهایت، این بهبود کیفیت بذر به بهره‌وری بالاتر، تولید اقتصادی‌تر و پایداری بیشتر در تولید گندم منجر خواهد شد.
مواد و روش­ها: در این پژوهش، 228 ژنوتیپ گندم نان از نظر تحمل به پیری تسریع‌شده بذر در مراحل جوانه‌زنی و رشد گیاهچه در سال 1401-1402 مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایش به­صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار انجام شد. برای اعمال پیری بذر، از روش پیری تسریع‌شده در 4 سطح صفر، 48، 72 و 96 ساعت استفاده شد. سپس، به­منظور ارزیابی جوانه‌زنی و رشد گیاهچه، آزمون استاندارد جوانه‌زنی طبق معیارهای انجمن بین‌المللی آزمون بذر (ISTA) انجام شد. این آزمون به­صورت 3 تکرار 25 تایی از بذور پیر شده تیمار مربوط به هر ژنوتیپ در پتری‌دیش‌ و به روش بین کاغذ، در دمای بهینه رشد گندم به­مدت 8 روز صورت گرفت. شاخص‌های مورد مطالعه شامل درصد جوانه‌زنی (GP شاخص جوانه‌زنی (GI)، شاخص حیات (VI)، شاخص حیات ساده‌شده (SVI)، متوسط زمان جوانه‌زنی (MGT)، متوسط جوانه‌زنی روزانه (MDG طول گیاهچه (SL)، طول ساقه‌چه (SHL)، طول ریشه‌چه (RL)، وزن تر ساقه­چه (SHWW)، وزن خشک ساقه‌چه (SHDW)، وزن تر ریشه­چه (RWW)، وزن خشک ریشه‌چه (RDW) و ضریب آلومتریک (AL) بودند. تجزیه واریانس داده ­ها، تجزیه همبستگی، دندروگرام تجزیه خوشه­ای (هیت­مپ) و ترسیم نمودارهای بای­پلات تجزیه به مولفه­های اصلی با استفاده از نرم افزار R نسخه 4.3.2 به­ترتیب با استفاده از پکیج­های agricolae، corrplot،gplots  و factoextra انجام شد. همچنین به­منظور انتخاب ژنوتیپ­های برتر شاخص MGIDI با استفاده از پکیج تجزیه آزمایش­های چندمحیطی metan در نرم­افزار R محاسبه شد. شدت انتخاب 10% (SI) برای انتخاب ژنوتیپ­ها در نظر گرفته شد.
یافته ­ها: بر اساس نتایج تجزیه واریانس، تأثیر سطوح مختلف پیری تسریع­شده بر تمام صفات مورد بررسی در سطح آماری یک درصد معنی­دار بود. همچنین تفاوت معنی­داری بین ژنوتیپ­های مورد مطالعه برای همه صفات در سطح احتمال یک درصد مشاهده شد. اثر متقابل پیری × ژنوتیپ نیز در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود .در سطوح مختلف پیری تسریع شده همبستگی مثبت و قوی بین درصد جوانه­ زنی، شاخص جوانه­­زنی، شاخص حیات، شاخص حیات ساده شده و متوسط جوانه­زنی روزانه مشاهده شد. در حالیکه همبستگی متوسط زمان جوانه­زنی با اکثر صفات مورد مطالعه ضعیف بود. همچنین، با افزایش سطوح پیری، یک روند کاهشی در میانگین اکثر صفات مشاهده شد، به­عنوان مثال درصد جوانه ­زنی از 96/91 درصد در سطح نرمال به 44/60، 76/29 و 11/6 درصد به ترتیب در سطح پیری 48، 72 و 96 ساعت کاهش یافت. در حالی که متوسط زمان جوانه‌زنی از 59/1 روز به 62/2 و 01/3  روز در سطح پیری 48 و 72 ساعت افزایش یافت. بر اساس نتایج تجزیه خوشه­ای­ در سطوح مختلف پیری تسریع شده، ژنوتیپ‌های مورد مطالعه بر اساس شباهت‌ها و تفاوت‌هایشان از لحاظ صفات مرتبط با جوانه‌زنی و رشد گیاهچه به سه گروه اصلی طبقه‌بندی شدند که ژنوتیپ­های گروه اول، از لحاظ کلیه صفات مرتبط با جوانه­زنی و رشد گیاهچه به­عنوان برترین ژنوتیپ­ها شناسایی شدند. برای شناسایی ژنوتیپ­های برتر (متحمل به پیری) براساس تمام صفات از شاخص  MGIDI استفاده شد که نتایج آن کاملا با نتایج تجزیه به مولفه­های اصلی و تجزیه خوشه­ای مطابقت داشت.
نتیجه‌گیری: به­منظور تحلیل دقیق­تر روابط بین ژنوتیپ­های گندم نان مورد مطالعه در سطوح مختلف پیری تسریع شده از تجزیه به مؤلفه‌های اصلی، تجزیه خوشه­ای و بطور کارآمدتر برای شناسایی ژنوتیپ­ های برتر براساس تمام صفات از شاخص MGIDI استفاده شد. بر این اساس ژنوتیپ­های 624846، 627853، 623090، 627414، 624864 ، فونگ، الوند وکوهدشت دارای بیشترین مقادیر از نظر تمام صفات مرتبط با جوانه­ زنی و رشد گیاهچه در سطوح مختلف پیری تسریع شده بودند و به ­عنوان ژنوتیپ­های متحمل به پیری شناسایی شدند در مقابل ژنوتیپ­ های 621421، 627236، 624315، امید، تکاب و ویناک با کمترین مقادیر این صفات جزو ژنوتیپ­های حساس به پیری بودند. ژنوتیپ­های برتر شناسایی­ شده می­ توانند به­ عنوان منابع ­ژنتیکی برای تولید بذرهایی با قابلیت ذخیره­ سازی طولانی‌مدت و کیفیت بالای استفاده مجدد هدف برنامه­ های به نژادی قرارگیرند.
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: اصلاح نباتات
دریافت: 1403/7/13 | پذیرش: 1403/10/8

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Crop Breeding

Designed & Developed by: Yektaweb