دوره 3، شماره 8 - ( 2-1390 )
جلد 3 شماره 8 صفحات 92-81 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
(2011). Study of Physiologic Tolerance of Safflower (Carthamus tinctorius L.) Genotypes on Salinity Stress in Germination Stage and Seedling Growth. jcb. 3(8), 81-92.
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-99-fa.html
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-99-fa.html
معتمدی محمد، خدارحم پور زهرا، ناصری راد هوشنگ. بررسی تحمل فیزیولوژیک ژنوتیپ‌های گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) به تنش شوری در مرحله جوانهزنی و رشد گیاهچه پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی 1390; 3 (8) :92-81
چکیده: (9407 مشاهده)
در این مطالعه اثرات فیزیولوژیک تنش شوری بر دو رقم گلرنگ مورد بررسی قرار گرفت. ژنوتیپ‌های مورد بررسی شامل KW13 و IL111 بودند و سطوح شوری ((NaCl صفر، 4، 6، 8، 10 و 12 دسی زیمنس بر متر اعمال گردید. این آزمایش به صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملاً تصادفی در سال 1388 در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر اجرا گردید. صفات درصد جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزنتر گیاهچه، تجمع مالون دی آلدهید، کاتالاز و پراکسیداز اندازه‌گیری شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که برای صفات مختلف اثرات رقم، شوری و اثرات متقابل معنیدار شدند. طبق نتایج درصد جوانهزنی، طول ریشهچه، طول ساقهچه و وزنتر گیاهچه با افزایش سطوح شوری کاهش یافتند. درصد جوانهزنی ژنوتیپ KW13 در شوریهای 10 و 12 دسی زمینس بر متر واکنش نشان داد در حالی که، درصد جوانهزنی ژنوتیپ IL111 از سطح شوری 6 دسی زیمنس بر متر کاهش یافت. افزایش سطوح تنش شوری منجر به افزایش تجمع مالون دی آلدهید، فعالیت پراکسیداز و کاتالاز در ژنوتیپ‌های مورد بررسی گردید. ژنوتیپ KW13 به دلیل برتری شاخص‌هایی نظیر فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدانت به عنوان ژنوتیپی متحمل به شوری جهت بررسیهای تکمیلی معرفی میگردد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
