پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی

منطقه جغرافیایی محدود و اصلاح متمرکز کلزا، منجر به اساس ژنتیکی محدود این گیاه شده است. بنابراین لزوم بررسی تنوع ژنتیکی در ارقام مختلف کلزا جهت برآورد و حفظ این خزانه ژنتیکی ضروری به نظر می‌رسد. در تحقیق حاضر تنوع ژنتیکی 45 ژنوتیپ کلزا با استفاده از 12 نشانگر RAPD بررسی شد. تجزیه کلاستر با ضریب عدم تشابه دایس و روش نزدیک‌ترین همسایه (NJ) ژنوتیپ‌ها را به هفت دسته اصلی تقسیم نمود. تنوع کل ژنوتیپ‌ها 662/0 بود. شاخص چند شکلی اطلاعات (PIC) از 158/0 تا 483/0 و با میانگین 346/0 بدست آمد. تعداد کل آلل‌های تکثیر شده برابر 68 با میانگین 66/5 آلل برای هر نشانگر بود. درصد پلی‌مورفیسم ژنوتیپ‌ها برای همه نشانگرها صددرصد بود. این نشانگرها توانستند 1 باند منحصر به فرد در نشانگر Oligo 213 برای ژنوتیپ Hyola 420 نشان دهند. این می‌تواند نکته‌ای با ارزش در مورد این نشانگر برای مطالعات بعدی باشد. بنظر می‌رسد بررسی و توجه به تنوع ژنتیکی ژنوتیپ‌های مورد مطالعه، بر پایه نشانگرهای این تحقیق می‌تواند منبعی برای تحقیقات بعدی در اصلاح کلزا برای دستیابی به اهدافی چون هتروزیس بیشتر در تولید هیبرید باشد.