پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی

هدف از تحقیق حاضر تجزیه اثرات متقابل ژنوتیپ و محیط روی عملکرد دانه 97لاین گندم نان (Triticum aistivum L.) و سه رقم شاهد تحت شرایط تنش شوری و نرمال با استفاده از تجزیه مدل اثرات اصلی افزایشی و ضرب پذیر (AMMAI) می‌باشد. آزمایش در چهار ایستگاه تحقیقاتی یزد، ماهان کرمان (شرایط نرمال)، اردکان و اختیار آباد کرمان (ایستگاه‌های شوری) اجرا شد. نتایج حاصل از تجزیه امی نشان دادا ثرمحیط واثرمتقابلژنوتیپ×محیط و دو مولفه اول اثر متقابل در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار می‌باشند. بای پلات امی قادر به تفکیک ژنوتیپ‌های سازگار خصوصی و عمومی، همچنین محیط‌هایی با قدرت تفکیک بالا بود. بر اساس نتایج امی و پارامتر‌های پایداری مورد بررسی و تجزیه الگوی واکنش ژنوتیپی نتیجه­گیری شد کهلاین‌های شماره 44، 50، 55، 83و95 نسبت به شاهدهای مورد بررسی با مقادیر پایین اثر متقابل ژنوتیپ در محیط و عملکرد بالاتر از میانگین به عنوان ژنوتیپ‌های پایدار معرفی می‌شوند. لاین‌های شماره 26، 53، 67 و 79 بیشترین سازگاری را به محیط یزد در شرایط نرمالداشته و لاین‌های شماره 14، 21، 32، 36، 45، 58 و 74 نیز دارای سازگاری خصوصی به محیط کرمان در شرایط شور بودند.