وجود اثر متقابل ژنوتیپ در محیط، از مشکلات عمده ارزیابی و معرفی ژنوتیپهای برتر میباشد. بهمنظور شناسایی و معرفی ارقام پرمحصول و در عین حال پایدار و سازگار، آزمایشی با ده لاین امیدبخش برنج همراه با دو شاهد از ارقام رایج منطقه (فجر و شیرودی) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در دو منطقه از استان مازندران (مزارع تحقیقاتی آمل و گاودشت بابل) به مدت دو سال (91-90 و 92-91) انجام شد. تجزیه واریانس ساده حاکی از وجود تفاوت معنیداری در بین ژنوتیپها برای تمامی صفات در هر دو مکان بود. تجزیه واریانس مرکب با توجه به یکنواختی اشتباهات آزمایشی انجام شد. نتایج اثر معنیدار ژنوتیپها را نشان داد که بیانگر تفاوت ژنتیکی در بین ژنوتیپهای مختلف میباشد. ژنوتیپهای 3، 4، 5، 6 و 9 به ترتیب با عملکردهای 8/5، 2/6، 3/6، 8/5 و 2/6 تن در هکتار دارای بیشترین عملکرد و بدون اختلاف معنیدار (5%) در گروه a مشترک بودند. ژنوتیپهای 7 و 6 به ترتیب با 57/0 و 54/0 درصد دارای بیشترین شاخص برداشت بودند. در نهایت، ژنوتیپ شماره 6 به علت داشتن شاخص برداشت بالا (54/0 در گروه a) و درصد دانه پر بالا (45/78 درصد در گروه a) دارای بالاترین عملکرد بوده و انتخاب گردید.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |