BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-504-fa.html
2- دانشگاه تهران
3- دانشگاه مراغه
تنوع ژنتیکی 45 رقم گندم با استفاده از نشانگرهای چند شکلی طول قطعات تکثیر یافته (AFLP) بررسی شد. از یازده ترکیب آغازگر PstI و Mse1 برای بررسی چند شکلی AFLP، شش ترکیب آغازگر (P-CGA/M-CTA، P-ATG/M-CTG، P-ATG/M-CAT،
P-AGT/M-CTA، P-AGT/M-CAG و P-ATG/M-CAG) نوارهای چند شکل تولید کردند. در مجموع 328 نوار بهدست آمد که از بین آنها 207 نوار (10/63%) در بین ژنوتیپها چند شکل بود که نشاندهنده درصد بالای چند شکلی در بین ژنوتیپها است. میزان اطلاعات چند شکلی (PIC) بین 39/0 در آغازگر P-AGT/M-CAG تا 44/0 در آغازگر P-ATG/M-CTG متغیر بود. بر طبق شاخص تنوع ژنی نی و شاخص اطلاعات شانون، بیشترین و کمترین تنوع ژنتیکی درون ژنوتیپها بر اساس ترکیبات آغازگر در P-ATG/MM-CAT و P-CGA/M-CTA بهدست آمد. تجزیه کلاستر بر اساس روش دورترین همسایهها1 و با استفاده از فاصله ژنتیکی نی ژنوتیپها را به شش گروه طبقهبندی کرد. بیشترین تعداد ژنوتیپها در کلاستر ششم (86/41%) و کمترین آنها در کلاستر چهارم (65/4%) قرار گرفتند. دامنه تشابه بر اساس ضریب تشابه دایس از 57/0 تا 99/0 متغیر بود. دو ژنوتیپ آرتا و قدس بیشترین تشابه ژنتیکی (99/0) و دو ژنوتیپ آزادی و کوهدشت کمترین شباهت (569/0) را با سایر ژنوتیپها داشتند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
