بهمنظور مطالعه نحوه عمل ژن در ارقام برنج از لحاظ عوامل موثر بر عملکرد، چهار رقم برنج با سطوح متفاوتی از صفات، مورد مطالعه قرار گرفتند. ابتدا تلاقیهای مستقیم و معکوس بین ارقام سنگ طارم × گرده، IRRI2 × IR229 و تلاقیهای برگشتی انجام گرفت. بذور F1 و تلاقیهای برگشتی در سالهای بعد کاشته و با خودگشن شدن بذرهای F1 ، نسل F2 ایجاد شد. بدین ترتیب ده نسل مختلف در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. همه صفات کمی مورد بررسی برای دو تلاقی در شرایط مزرعه، دارای مقدار 2 χ معنیداری برای مدل افزایشی- غالبیت بودند (به جز صفت تعداد طول خوشه در تلاقی سنگ طارم × گرده) که وجود حداقل اثرات متقابل دو ژنی را نشان میدهد، آزمون مقیاس وزنی نشان داد که اجزای افزایشی-غالبیت همراه با اثرات متقابل افزایشی × افزایشی، افزایشی × غالبیت و اپیستازی از نوع مضاعف مسئول کنترل ژنتیکی صفات مرتبط با عملکرد میباشند. وراثتپذیری عمومی و خصوصی به ترتیب در دامنه 56/0 تا 98/0 و 03/0 تا 68/2 برآورد گردید. برای صفت ارتفاع بوته و وزن هزار دانه در تلاقی IRRI2 × IR229 تعداد فاکتورهای موثر بیشتر از یک ژن برآورد گردید.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |