به منظور بررسی روابط بین عملکرد دانه و برخی از صفات زراعی در شرایط تنش خشکی، 305 اینبرد لاین گندم حاصل از تلاقی رقم روشن با رقم فلات و بیست و پنج رقم متشکل از ارقام حساس و مقاوم در قالب طرح آگمنت با چهار شاهد روشن، فلات، مهدوی و شاهپسند در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال زراعی 93-1392 مورد مطالعه قرار گرفت. آبیاری تا مرحله گلدهی طبق عرف انجام شد و بعد از اینکه تقریباً 50% ژنوتیپها وارد گلدهی شد آبیاری قطع گردید و عملکرد دانه به همراه برخی صفات زراعی مورد ارزیابی قرار گرفت. عملکرد دانه در واحد سطح با تمام اجزای عملکرد همبستگی معنیدار در سطح یک درصد نشان داد. در رگرسیون گامبهگام چهار صفت تعداد دانه در بوته، وزن بوته، وزن هزاردانه و طول غلاف برگ پرچم وارد مدل شدند که در مجموع 52/80 درصد تغییرات عملکرد دانه را توجیه کردند. اولین صفتی که در مدل وارد شد تعداد دانه در بوته بود که این صفت به تنهایی 72 درصد از تغییرات عملکرد را توجیه کرد. طبق نتایج تجزیه علیت تعداد دانه در بوته بیشترین اثر مستقیم (75/0) را با عملکرد دانه داشت. بیشترین اثر غیرمستقیم را تعداد سنبله از طریق تعداد دانه در بوته برروی عملکرد دانه (66/0) داشت. بر اساس نتایج رگرسیونی چند متغیره و همچنین تجزیه علیت مشاهده گردید که صفت تعداد دانه در بوته بیشترین نقش را در توجیه تغییرات عملکرد دانه داشته است و به عبارتی صفت مؤثری در انتخاب برای افزایش عملکرد تحت شرایط تنش خشکی میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |