پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی

  این مطالعه به منظور مقایسه و گروه­بندی 52 رقم گندم از نظر فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان طراحی و اجرا شد. بررسی ارقام در شرایط آزمایشگاهی در آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهی دانشگاه مراغه در سال 1391 انجام شد.گیاهچه­های پرورش یافته به روش هواکشت، پس از رسیدن به مرحله 4 تا 5 برگی، به مدت 10 روز در تنش شوری 200 میلی­مولار قرار گرفتند. بعد از سپری شدن زمان مذکور میزان فعالیت آنزیم­های کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز، انواع سوپراکسید دیسموتاز، میزان مالون دی­آلدئید، پراکسید هیدروژن، سدیم، پتاسیم و کلر اندازه­گیری شد. ژنوتیپ­ها با استفاده از تجزیه خوشه­ای در سه گروه مجزا گروه‌بندی شدند. ارقامی مانند کرخه، آرتا و البرز در یک گروه متمایز دسته­بندی شدند که دارای کمترین میزان پارامترهای کاتالاز، پراکسیدهیدروژن و مالون دی آلدئید و مقادیر قابل توجه آنزیم‌های آنتی­اکسیدان بودند. به‌طور کلی اگرچه تجمع عناصر سدیم و کلر در شرایط تنش شوری در این ارقام بالاست اما به دلیل افزایش فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان شدت آسیب به بیومولکول‌ها کاهش یافته و از بروز تنش اکسیداتیو ممانعت شده‌است. همچنین به نظر می‌رسد توانایی سمیت‌زدایی عناصر سدیم و کلر در سلول‌های برگ از ویژگی‌های مهم آنها باشد. به طور کلی، با توجه به ویژگی­های مختلف تحمل شوری در ارقام مورد مطالعه، می­توان آنها را در برنامه­های اصلاحی مورد استفاده قرار داد.