به منظور ارزیابی شاخصهای تحمل به خشکی در لاین های پیشرفته نخود، 49 ژنوتیپ با استفاده از طرح بلوکهای ناقص در دو سطح آبیاری مناسب و محدود شده در ایستگاه تحقیقات دیم خراسان شمالی مورد بررسی قرار گرفتند. در هریک از دو محیط، برای هر ژنوتیپ صفات مورفولوژیک و فنولوژیک، عملکرد و اجزای آن اندازه گیری شدند. تجزیه واریانس اختلاف معنیداری را بین ژنوتیپ ها در هر یک از دو محیط نشان داد. با بررسی شاخصهای تنش خشکی و نتایج حاصل از تجزیه بایپلات لاینهای FLIP 01-64C، SEL93TH24469 و FLIP 98-38C به عنوان متحملترین ژنوتیپها و FLIP 93-255C به عنوان حساسترین لاین شناخته شدند. همچنین تجزیه بایپلات نشان داد که شاخصهای STI، GMP، HARM و MP بهترین شاخصهای تحمل به خشکی بودهاند. تجزیه کلاستر بر اساس شاخصها نیز ارقام را به سه گروه تفکیک نمود که بیشترین تحمل به خشکی مربوط به دومین خوشه بوده است.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |