ادغام سازگاری اقلیمی به گیاهان زراعی برای تحمل تغییر اقلیم از نظر تنشهای غیر زیستی چالش اصلی است که باید بطور عاجل در راستای امنیت غذائی مورد توجه قرار گیرد. گیاهان قادر به تشخیص محرکهای محیطی اطراف خود و تنظیم مسیرهای دفاعی از طریق شبکههای تنظیمی متنوع از جمله ریزRNA جهت تحمل به تنش های غیرزیستی می باشند. ریزRNA (small RNA) به عنوان یکی از مهمترین مولکولهای RNA دخیل در فعالیتهای ژنها و تنظیم کننده مهم بعد از رونویسی و بعد از ترجمه شناخته شدهاند. RNA مداخلهگر (RNA interference) گروهی از RNAهای 18 تا 25 نوکلئوتیدی هستند که به وفور در ژنوم گیاهان و جانوران حضور داشته و در رشد و نمو، فعالیتهای بیوشیمائی و فیزیولوژیک، رفتار سلولی، حفاظت از ژنوم در مقابل عوامل تهدیدکننده درونی و بیرونی ژنها و تحمل به تنشهای زیستی و غیرزیستی دخالت دارند. یک گروه مهم ریزRNA، miRNAs هستند که در تنظیم منفی بیان طیف گستردهای از ژن ها در سطح رونویسی (متیله کردن DNA)، پس از رونویسی (با پیوند و یا برش RNA هدف و سرکوب ترجمه) دخیل میباشند. امروزه خاموشی RNA ناشی از مولکول های RNA دو رشته ای (dsRNA) به ابزاری استاندارد و سودمند در مطالعات فعالیت ژنها تبدیل شده است. تاکنون مطالعاتی در زمینه مهندسی ژنتیک برای دستورزی ریزRNA در گیاهان به منظور افزایش تحمل به تنشهای زیستی و غیرزیستی انجام گرفته است، در حالی که در زمینه شبکههای عملکردی و نظارتی آنها اطلاعات اندکی موجود است. آگاهی از نقش نظارتی این گروه از RNAها، راههای جدیدی برای مطالعات کاربردی در زمینه های ژنومی، مقاومت در برابر بیماریهای گیاهی، تحمل به تنشهای غیرزیستی نظیر خشکی، شوری، گرما و سرما، بهبود کیفیت محصول و افزایش تولید مواد غذایی ارائه خواهد نمود. هدف از این مطالعه، تجزیه و تحلیل دانش فعلی در رابطه با ریزRNAهای گیاهی و نقش آنها در تحمل به تنش های غیر زیستی گیاهان زراعی است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
اصلاح براي تنش هاي زنده و غيرزنده محيطي دریافت: 1403/2/8 | پذیرش: 1403/7/8