دوره 1، شماره 1 - ( 2-1388 )
جلد 1 شماره 1 صفحات 78-67 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
(2009). Response of Soybean Cultivars to Application of Organic and Chemical Fertilizers. J Crop Breed. 1(1), 67-78.
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-155-fa.html
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-155-fa.html
متقیان آلاله، پیردشتی ، بهمنیار ، عباسیان . واکنش ارقام سویا به کاربرد کودهای آلی و شیمیایی پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی 1388; 1 (1) :78-67
چکیده: (10902 مشاهده)
به منظور بررسی تاثیر مقادیر مختلف کودهای آلی (کمپوست شهری، ورمی کمپوست و لجن فاضلاب) به همراه کود شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکرد 3 رقم سویا، آزمایشی در سال 1385 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری انجام شد. آزمایش در قالب اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. کرت های اصلی از 8 تیمار کودی شامل سطوح 20 و 40 تن در هکتار کمپوست شهری، ورمی کمپوست و لجن فاضلاب، کود شیمیایی (75 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم و فسفات آمونیوم) و شاهد (بدون کاربرد کمپوست یا کود شیمیایی) تشکیل شد، برای کرت های فرعی نیز سه ژنوتیپ از سویا (لاین های 032، 033و رقم JK) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که سطوح 20 و 40 تن در هکتار لجن فاضلاب، کمپوست 40 تن و تیمار کود شیمیایی بالاترین عملکرد دانه را تولید کردند. بین ارقام مختلف سویا تفاوت معنی داری از لحاظ عملکرد دانه، ماده خشک، وزن هزار دانه و تعداد دانه در غلاف مشاهده شد و بیشترین عملکرد دانه از ژنوتیپ های JK و 033 بدست آمد. اثر متقابل کود و رقم بر تمام صفات مورد مطالعه به جزء عملکرد دانه معنی دار بوده است. رقم JK و لاین 033 به ترتیب در تیمار کودی لجن فاضلاب و ورمی کمپوست 40 تن در هکتار بیشترین تعداد غلاف در بوته را تولید نمودند. در میان صفات مورد مطالعه به غیر از وزن هزار دانه بقیه صفات از همبستگی مثبت و معنی داری با عملکرد دانه برخوردار بودند. به نظر می رسد که کاربرد ضایعات آلی در نظام کشاورزی می تواند راه حل مناسبی برای حفظ محیط زیست و بهینه سازی مصرف کودهای شیمیایی در کشورمان در نظر گرفته شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
