راحمی محمدرضا، کاظمی تبار سید کمال، مومنی علی، عبادی علی اکبر، فرهادی . بررسی تنوع ژنتیکی با استفاده از نشانگرهای مولکولی پیوسته برای میزان آمیلوز در میان برخی ارقام برنج ایرانی پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی 1388; 1 (1) :10-1
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-149-fa.html
چکیده: (9112 مشاهده)
نشانگرهای مولکولی بهترین روش برای بررسی تنوع ژنتیکی میباشند. در این آزمایش، 72 رقم که شامل گونه های Indica و Japonica مبودند در مرکز تحقیقات برنج کشور مورد بررسی قرار گرفتند. برای اجرای آزمایش تنوع ژنتیکی مکان ژن waxy پیوسته با صفت کنترل کننده میزان آمیلوز واکنش PCR با استفاده از دو الیگونکلوتید (484 و 485) بخوبی انجام و امتیازدهی مربوطه صورت گرفت. ارقام برنج ایرانی با استفاده از نشانگر ریزماهواره waxy غربال شده و براساس میزان تکرار توالی (CT)n به هفت گروه از تعداد n از هفت تا بیست تقسیم شدند. میزان تغییرات طول باند محصول PCR بدست آمده از 102 تا 128 جفت باز متغیر بود و تعداد توالی (CT)n برای n برابر با 7، 8، 14، 17، 18، 19 و 20 را نشان داد که مطابق با میزان آمیلوز ارقام ژرم پلاسم ایرانی بدست آمده در هفت گروه در این کان ژنی به ترتیب 70، 72، 95/78، 80 و 70 درصد از تغییرات هر گروه را توجیه میکردند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
اصلاح نباتات دریافت: 1392/2/25 | پذیرش: 1392/2/25