دوره 1، شماره 3 - ( 2-1388 )
جلد 1 شماره 3 صفحات 94-78 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
(2009). Effects of Application Methods of Nitrogen Fertilizer in Semi Arid and Moderate Cool Conditions on Morphological and Composition on Thyme (Thymus vulgaris L.) . J Crop Breed. 1(3), 78-94.
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-141-fa.html
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-141-fa.html
جباری رضا، امینی دهقی مجید، محمد مدرس ثانوی سید علی، کردنائیج علائ الدین. بررسی روش کاربرد نیتروژن در شرایط نیمه خشک و معتدل سرد بر صفات رویشی و ترکیبهای اسانس گیاه دارویی آویشن (Thymus vulgaris L.) پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی 1388; 1 (3) :94-78
چکیده: (10390 مشاهده)
آویشن (Thymus vulgaris L.) از مهمترین گیاهان خانواده نعناع و اسانس آن از جمله ده اسانس معروف گیاهان دارویی می‌باشد. در این پژوهش تأثیر روش کاربرد نیتروژن در دو منطقه با شرایط اقلیمی نیمه خشک و معتدل سرد بررسی شد تا بهترین روش کاربرد نیتروژن در هر رویشگاه با ملحوظ داشتن تمایز تعادلی در رشد (GDB) در تولید رویشی و متابولیت ثانویه آویشن مشخص شود. طرح آزمایش به صورت بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار بود که در دو منطقه در سال زراعی 1387 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل روش کاربرد نیتروژن (عدم کاربرد (شاهد)، 50 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به صورت خاکپاش، 50 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به صورت محلولپاش) و منطقه (شهر ری و کرج) بود. نمونه‌های آویشن در دو مزرعه برداشت و پس از خشک کردن در سایه، اسانس آن استخراج و جهت تجزیه اسانس از دستگاه GC استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه‌های جداگانه و تجزیه مرکب نشان داد که کاربرد نیتروژن به صورت محلول‌پاشی در مزرعه‌ی تحقیقاتی کرج تأثیر افزایشی بر درصد تیمول (74/2 درصد) و عملکرد تیمول (5/19 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد سایه خشک (2/2498 کیلوکرم در هکتار) و عملکرد اسانس (09/38 لیتر در هکتار) داشته است. در مزرعه-ی تحقیقاتی شهر ری کاربرد نیتروژن به صورت خاکپاش بهتر بود به گونه‌ای که عملکرد سایه خشک (7/2772 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد اسانس (1/19 لیتر در هکتار)، درصد و عملکرد متابولیت‌‌های ثانویه (درصد تیمول (2/1 درصد) و عملکرد تیمول (72/7 کیلوگرم در هکتار))، (درصد پی‌سیمن (68/0درصد) و عملکرد پی سیمن (62/7 کیلوگرم در هکتار)) و (درصد کارواکرول (076/0 درصد) و عملکرد کارواکرول (85/0 کیلوگرم در هکتار)) بیشترین میزان را نشان دادند. تیمول و پی‌سیمن جزء ترکیبهای غالب در هر دو منطقه بودند. همچنین سازگاری آویشن در شرایط معتدل سرد و مرتفع کرج نسبت به آب و هوای نیمه خشک شهر ری به دلیل استقرار سریع‌تر و افزایش تعداد سرشاخه بیشتر بود. محلول‌پاشی در مزرعه کرج، نوعی تمایز تعادلی در رشد (GDB) ایجاد نمود که هم تولید رویشی و هم ترکیب تیمول را به عنوان مهمترین متابولیت ثانویه آویشن افزایش داد. کاهش رطوبت هوا و وزش باد گرم در مزرعه شهر ری سبب کاهش جذب نیتروژن از طریق تغذیه برگی شد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
