دوره 13، شماره 38 - ( تابستان 1400 )
جلد 13 شماره 38 صفحات 59-46 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
majidian P, dalili S A, masoudi B, sadeghi garmaroodi H. (2021). Investigation of Morphological and Phonological Diversity of some Imported Soybean (Glycine max L.) Cultivars using Principle Component Analysis. jcb. 13(38), 46-59. doi:10.52547/jcb.13.38.46
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-1223-fa.html
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-1223-fa.html
مجیدیان پرستو، دلیلی سید علیرضا، مسعودی بهرام، صادقی گرمارودی حمید. بررسی تنوع مورفولوژیکی و فنولوژیکی برخی از ارقام وارداتی سویا با استفاده از روش تجزیه به عامل ها پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی 1400; 13 (38) :59-46 10.52547/jcb.13.38.46
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
چکیده: (1669 مشاهده)
این پژوهش به منظور گروه بندی و ارزیابی 124 ژنوتیپ مختلف سویا با گروه رسیدگی متفاوت از نظر صفات ریخت‌شناسی و فنولوژیکی به صورت طرح آگمنت با 4 رقم شاهد تلار، ساری، ویلیامز و سحر در 6 بلوک در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بایع کلا-مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منایع طبیعی استان مازندران اجرا شد. هر ژنوتیپ در یک خط 3 متری با فاصله ردیف 60 سانتی‌متر و فاصله بین دو بوته 5- 3 سانتیمترکاشته شد. نتایج تجزیه به مولفه‌ها نشان داد که 4 مولفه مجموعاً 70/080 درصد از تغییرات دادهها را توجیه کردند. نتایج حاصل از بای پلات نشان داد که اکثر صفات مربوط به عملکرد، اجزای عملکرد و صفات فنولوژیکی به جز درصد پروتئین در دو ناحیه قرار گرفتند که از این طریق می‌توان به منظور اصلاح ژنوتیپ‌ها از طریق صفات مد نظر اقدام کرد. به علاوه بر اساس نتایج تجزیه کلاستر حاصل از صفات مرتبط با مولفه‌های اول و دوم، ژنوتیپ‌های سویا مورد مطالعه در 2 گروه دسته‌بندی شدند که گروه اول و دوم شامل ژنوتیپ‌هایی با گروه رسیدگی زودرس، میزان روغن بالا و اجزای عملکرد و میزان پروتئین پایین و گروه 3 با تیپ رسیدگی دیررس، میزان روغن پایین و اجزای عملکرد و میزان پروتئین بالا بود. به طور کلی بر اساس تنوع صفات موجود در کلکسیون مورد مطالعه و با توجه به هدف تحقیق، می‌توان از ارقام سویا مورد مطالعه در برنامه‌های اصلاحی استفاده کرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اصلاح نباتات
دریافت: 1399/12/9 | ویرایش نهایی: 1400/5/5 | پذیرش: 1400/2/10 | انتشار: 1400/5/7
دریافت: 1399/12/9 | ویرایش نهایی: 1400/5/5 | پذیرش: 1400/2/10 | انتشار: 1400/5/7
فهرست منابع
1. Abedi, Z., H. Najafi Zarrini, S.M. Emadi and N. Bagheri. 2019. Evaluation of relationship between agronomical and physiological traits of soybean and grouping of soybean genotypes under different amount of sulfur application. Journal of Crop Breeding, 11(29): 134-142 [DOI:10.29252/jcb.11.29.134]
2. Aondover, S., B. LateefLekan and T. VangeTerkimbi. 2013. Correlation, path coefficient and principal component analysis of seed yield in soybean genotypes. International Journal of Advanced Research, 1(7): 1-5.
3. Babaei, H.R., N. Razmi, E. Hezarjaribi and M. Hashemi Jazi. 2020. Study on adaptability and grain yield stability of soybean genotypes [Glycine Max (L.) Merril] through AMMI & GGE biplot analysis. Journal of Crop Breeding, 12(35): 238-250.
4. Bartlett, M.S. 1954. A note on the multiplying factors for various chi square approximations. Journal of the Royal Statistical Society, 16: 296-298. [DOI:10.1111/j.2517-6161.1954.tb00174.x]
5. Bello, L.L., A. Shaahu and T. Vange. 2012. Studies on relationship between seed yield and yield components in soybean (Glycine max L. Merrill). Electronic Journal of Plant Breeding, 3(4): 1012-1017.
6. Dubey, N., H.A. Avinashe and A.N. Shrivastava. 2018. Principal component analysis in advanced genotypes of soybean [Glycine Max (L.) Merrill] over seasons. Plant Archives, 18(1): 501-506.
7. El-Hashash, E.F. 2016. Genetic diversity of soybean yield based on cluster and principal component analyses. Journal of Advances in Biology& Biotechnology, 1-9. [DOI:10.9734/JABB/2016/29127]
8. Iqbal, Z., M. Arshad, M. Ashraf, T. Mahmood and A. Waheed. 2008. Evaluation of soybean [Glycine max (L.) Merrill] germplasm for some important morphological traits using multivariate analysis. Pakistan Journal of Botany, 40(6): 2323-2328.
9. Fazeli, F., H. Najafi Zarini, M. Arefrad and A. Zaman Mirabadi. 2015. Assessment of relation of morphological traits with seed yield and their diversity in M4 generation of soybean mutant lines [Glycine max (L.) Merrill] through factor analysis. Journal of Crop Breeding, 7(15): 47-56.
10. Ghanbari, S.A., B.A. Nooshkam Fakheri and N. Mahdinezhad. 2019. Relationship between yield and its component in soybean genotypes (Glycine Max L.) using multivariate statistical methods. Journal of Crop Breeding, 11(29): 85-92. [DOI:10.29252/jcb.11.29.85]
11. Ghiday, T. and A. Sentayehu. 2015. Genetic Divergence Analysis on Some Soybean (Glycine max L. Merrill) Genotypes Grown in Pawe, Ethiopia. American-Eurasian Journal of Agriculture and Environmental Science, 15(10): 1927-1933.
12. Ghodrati, GH. Evaluation the relationship between yield and its component of promising soybean line. Crop Physiology Journal, 4(15): 59-70.
13. Kahlon, C.S., B. Li, J. Board, M. Dia, P. Sharma and P. Jat. 2018. Cluster and principle component analysis of soybean grown at various row spacings, planting dates and plant populations. Open Agriculture, 3: 110-121. [DOI:10.1515/opag-2018-0011]
14. Kaiser, H. 1974. An index of factorial simplicity. Psychometrika, 39: 31-36. [DOI:10.1007/BF02291575]
15. Kargar, S.M.A., A. Mostafaie, E.M. Hervan and S.S. Pourdad. 2015. Study on genetic variation of 14 soybean cultivars using cluster and factor analysis under water stress and nonstress conditions. Journal of Biology and Environmental Science, 6(3): 100-112.
16. Mahbub, M.M., M. Mamunur Rahman, M.S. Hossain, L. Nahar and B.J. Shirazy. 2016. Morphophysiological variation in soybean (Glycine max (L.) Merrill). American Eurasian Journal of Agricultural and Environmental Sciences, 16(2): 234-238.
17. Majidian, P., B. Masoudi and H. Sadeghi Garmaroudi. 2019. Preliminary evaluation of imported cultivars and pure lines of soybean (Glycine Max L.). based on agronomic traits and resistance to phytophthota rot. Journal of Crop Breeding, 11(30): 98-107 (In Persian). [DOI:10.29252/jcb.11.30.98]
18. Malekmohamadi, Z., H. Sabori, A. Biabani and E. Hezarjaribi. 2016. Study of genetic diversity of soybean (Glycine max) using ISSR markers. Journal of Crop Breeding, 8(19): 124-133 (In Persian).
19. Masoudi, B., M.R. Bihamta, A. Peighambari and H.R. Babaee. 2014. Evaluation of agronomic traits variability in different soybean growth types by using principal component analysis. Agronomy Journal, 108: 81-90.
20. Masoudi, B., M.R. Bihamta, H.R. Babaee and A. Peighambari. 2009. Factor analysis for morphological and phenological traits in Soybean (Glycine max L.). Iranian Journal of Crop Sciences, 1(1): 45-57.
21. Montazeri, R., M. Moradkhani, M. Sam Daliri and A.A. Mousavi. 2017. Correlation between morphological new genotype of rice in the west Mazandaran. Journal of Crop Breeding, 9(22): 191-199. [DOI:10.29252/jcb.9.22.191]
22. Oliveira, M.M., L.B. Sousa, M.C. Reis, E.G. Silva Junior, D.B.O. Cardoso, O.T. Hamawaki and A.P.O. Nogueira. 2017. Evaluation of genetic diversity among soybean (Glycine max) genotypes using univariate and multivariate analysis. Genetics and Molecular Research, 16(2). [DOI:10.4238/gmr16029661]
23. Peyghambari, S.A., H. Babaei and H. Alipour. 2017. Evaluation of genetic variation and relationships of agronomic traits in soybean genotypes under normal irrigation and water deficit stress. Applied Research in Field Crops, 30(3): 82-103.
24. Salimi, S., H.S. Lahiji, G.M. Abadi, S. Salimi and S. Moradi. 2012. Genetic diversity in soybean enotypes under drought stress condition using factor analysis and cluster analysis. World Applied Sciences Journal, 16(4): 474-478.
25. Shaahu, A., L.L. Bello and T. Vange. 2014. Field Evaluation of some soybean (Glycine Max (L.) Merrill) genotypes at makurdi in the southern guinea savannah ecology of Nigeria. Journal of Applied Research and Technology, 3(5): 64-69.
26. Shadakshari, T.V., T. Kalaimagal, N. Senthil, M.B. Boranayaka, R. Kambe Gowda and G. Rajesha. 2011. Genetic diversity studies in soybean [Glycine max (L.) Merrill] based on morphological characters. Asian Journal of Bio Science, 6(1): 7-11.
27. Talebkhani, M., H.R. Babaei and H. Ali Pour. 2018. Evaluation of tolerance to water deficit stress in diverse soybean genotypes. Iranian Journal of Field Crop Science, 48(4): 933-943.
28. Vianna, V.F., S. H. Unêda-Trevisoli, J. A. Desidério, S. Santiago, K. Charnai, J. Arantes, F. Júnior, A. S. Ferraudo and A.O. Mauro. 2013. The multivariate approach and influence of characters in selecting superior soybean genotypes. African Journal of Agricultural Research, 8(30): 4162-4169.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
