دوره 12، شماره 36 - ( زمستان 1399 1399 )
جلد 12 شماره 36 صفحات 57-65 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ramzi E, Asghari A, Sofalian O, Mehraban A, Ebadi A. Evaluation of Grain Yield Stability and Genotype- Environment Interaction of Barley Promising Lines in Warm and Humid Regions of the Country. jcb. 2020; 12 (36) :57-65
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-1135-fa.html
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-1135-fa.html
رمزی الناز، اصغری علی، سفالیان امید، مهربان اصغر، عبادی اصغر. ارزیابی پایداری عملکرد دانه و اثر متقابل ژنوتیپ– محیط لاین های امید بخش جو در مناطق گرم و مرطوب کشور. پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی. 1399; 12 (36) :57-65
ارزیابی پایداری عملکرد دانه و اثر متقابل ژنوتیپ– محیط لاین های امید بخش جو در مناطق گرم و مرطوب کشور
دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده: (164 مشاهده)
بررسی اثر متقابل ژنوتیپ - محیط برای انتخاب ژنوتیپ های سازگار و پایدار در اصلاح گیاهان امری ضروری می باشد. به همین منظور، اثر متقابل ژنوتیپ × محیط و شناسایی ژنوتیپ پایدار جو برای مناطق گرم و مرطوب پژوهشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار و 16 ژنوتیپ و دو رقم شاهد در 4 منطقه گچساران، مغان، خرم آباد و گنبد به مدت سه سال (98-1396) اجرا شد. نتایج تجزیه واریانس مرکب بر روی عملکرد دانه نشان داد که اثر ژنوتیپ و اثر متقابل ژنوتیپ × محیط معنیدار بود. برای ارزیابی پایداری عملکرد، از روش های پارامتری شامل روش های مبتنی بر واریانس و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که ژنوتیپ‌های 1، 3، 6 و 8 در روش‌های مبتنی بر واریانس و ژنوتیپ‌های 1، 6، 12، 13 و 15 در روش‌های مبتنی بر رگرسیون، پایدارترین ژنوتیپ‌ها بودند. با توجه به متفاوت بودن نتایج روش های مختلف تجزیه پایداری، از شاخصSIIG برای تجمیع نتایج و رتبه بندی ژنوتیپ ها از نظر پارامترهای پایداری استفاده شد. ارقام شاهد خرم و ماهور و ژنوتیپ های 13 و 6 دارای بیشترین مقدار SIIG و پایدارترین ژنوتیپ ها بودند. ژنوتیپ های 3، 4، 5 و 9 به عنوان ناپایدارترین ژنوتیپ ها شناسایی شدند. ارقام شاهد و ژنوتیپ 13 با داشتن عملکرد بالا دارای پایداری زراعی و مناسب برای مناطق پربازده بود. ژنوتیپ 6 با وجود پایداری بالا، کمترین عملکرد را داشت و پایداری آن از نوع بیولوژیکی بوده و مناسب برای مناطق کم بازده تشخیص داده شد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اصلاح نباتات
دریافت: 1399/3/12 | ویرایش نهایی: 1399/11/16 | پذیرش: 1399/7/13 | انتشار: 1399/11/17
دریافت: 1399/3/12 | ویرایش نهایی: 1399/11/16 | پذیرش: 1399/7/13 | انتشار: 1399/11/17
ارسال پیام به نویسنده مسئول
