دوره 11، شماره 32 - ( زمستان 1398 )
جلد 11 شماره 32 صفحات 40-33 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fasahat P, Khayamim S, Soltani Idliki J, Darabi S, Pedram A, Hasani M, et al . (2019). Stability Analysis of Genotype × Environment Interaction Effect on Sugar Yield in Sugar Beet Hybrids. jcb. 11(32), 33-40. doi:10.29252/jcb.11.32.33
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-1026-fa.html
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-1026-fa.html
فصاحت پرویز، خیامیم سمر، سلطانی ایدلیکی جمشید، دارابی سعید، پدرام عادل، حسنی مهدی، و همکاران.. تجزیه پایداری اثر متقابل ژنوتیپ × محیط بر عملکرد شکر در هیبریدهای چغندرقند پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی 1398; 11 (32) :40-33 10.29252/jcb.11.32.33
پرویز فصاحت 
، سمر خیامیم ، جمشید سلطانی ایدلیکی ، سعید دارابی ، عادل پدرام ، مهدی حسنی ، علی جلیلیان ، بابک بابائی
، سمر خیامیم ، جمشید سلطانی ایدلیکی ، سعید دارابی ، عادل پدرام ، مهدی حسنی ، علی جلیلیان ، بابک بابائی
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
چکیده: (2991 مشاهده)
در برنامه های معرفی رقم، آزمون ژنوتیپ های گیاهی در مناطق مختلف به منظور بررسی پایداری آنها انجام می گیرد. در این تحقیق، 17 ژنوتیپ چغندرقند در 5 منطقه کرج، همدان، میاندوآب، مشهد و شیراز در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 6 تکرار در سال 1397 ارزیابی محصولی شدند. پس از تایید همگنی واریانس خطا در پنج آزمایش با آزمون بارتلت، تجزیه واریانس مرکب داده ها برای عملکرد شکر انجام شد. در این تجزیه اثر مکان، ژنوتیپ و ژنوتیپ در مکان معنی دار شد. براساس روش ضریب رگرسیونی و انحراف از رگرسیون، ژنوتیپهای G2، G6، G9 و G13 پایدارترین ژنوتیپ ها بودند. بر اساس واریانس برهمکنش شوکلا و اکووالانس ریک، ژنوتیپ های G2، G3، G5 و G6 بالاترین پایداری را به خود اختصاص دادند. ژنوتیپ های G6 و G9براساس پارامتر واریانس درون مکانی و ژنوتیپ های G2 و G5 بر اساس پارامتر ضریب تغییرات پایدارترین ژنوتیپ شناسایی شدند. با استفاده از روش ضریب تبیین، ژنوتیپ های G3، G5 و G6و با استفاده از روش رگرسیون تای، ژنوتیپ های G2، G6 و G12 با داشتن میانگینی بالاتر از متوسط به عنوان پایدارترین ژنوتیپ ها انتخاب شدند. براساس مجوع روش های فوق، ژنوتیپ G2 به عنوان مناسب ترین ژنوتیپ از نظر پایداری عملکرد شکر شناخته شد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اصلاح نباتات، بیومتری
دریافت: 1397/11/15 | ویرایش نهایی: 1398/11/13 | پذیرش: 1398/4/5 | انتشار: 1398/10/23
دریافت: 1397/11/15 | ویرایش نهایی: 1398/11/13 | پذیرش: 1398/4/5 | انتشار: 1398/10/23
فهرست منابع
1. Abay, F. and A. Bjornstad. 2009. Specific adaptation of barley varieties in different locations in Ethiopia. Euphytica, 167(2): 181-195. [DOI:10.1007/s10681-008-9858-3]
2. Akbarpour, O.A., H. Dehghani and B. Sorkhi-Lalehloo. 2012. Study of grain yield stability of barley (Hordeum vulgare L.) promising lines in cold regions of Iran using regression methods. Iranian Journal of Crop Sciences, 14(2): 155-170 (In Persian).
3. Akcura, M., Y. Kaya, S. Taner and R. Ayranci. 2006. Parametric stability analyses for grain yield of durum wheat. Plant Soil and Environment, 52(6): 254. [DOI:10.17221/3438-PSE]
4. Bahrami S., M.R. Bihamta, M. Salari, M. Solouki, A. Yousefi and A. Vahabi. 2008. Adaptability and stability of yield of hulless barley (Hordeum vulgare L.) in moderate areas. Iranian Journal of Field Crops Research, 6(1): 23-30 (In Persian). [DOI:10.3923/ajps.2008.589.593]
5. Boshagh, B., H. Astraki and P. Pezashkipour. 2018. Evaluation of Faba Bean Genotypes using Drought Tolerance Indices and Multivariate Statistical Methods. Journal of Crop Breeding, 10(27): 1-9. [DOI:10.29252/jcb.10.27.1]
6. Buchholz, K., B. Märländer, H. Puke, H. Glattkowski and K. Thielecke. 1995. Neubewertung des technischen Wertes von Zuckerrüben. Zuckerindustrie, 120(2): 113-121.
7. Darbandi, S., B. Alizadeh and K. Mostafavi. 2012. Grain yield stability assessment of winter rapeseed lines in cold region of Iran by using parametric methods. Journal of Agronomy and Plant Breeding, 7(4): 13-25 (In Persian).
8. Dehghanpour, Z. 2006. Study of yield and stability in early maturating hybrids of maize (Zea mays L.). Seed Plant, 22(1): 45-53.
9. Eberhart, S.A. and W.A. Russel. 1966. Stability parameters for comparing varieties. Crop Science, 6: 36-40. [DOI:10.2135/cropsci1966.0011183X000600010011x]
10. FAO. 2017. http://www.fao.org/faostat/en/#data/FBS.
11. Fasahat, P., M. Aghaeezadeh, L. Jabbari, S.S. Hemayati and P. Townson. 2018. Sucrose Accumulation in Sugar Beet: From Fodder Beet Selection to Genomic Selection. Sugar Tech, 20(6): 635-644. [DOI:10.1007/s12355-018-0617-z]
12. Fasahat, P., K. Muhammad, A. Abdullah, B.M.A. Rahman, N.M. Siing, J.H.G. Gauch and W. Ratnam. 2014. Genotype× environment assessment for grain quality traits in rice. Communications in Biometry and Crop Science, 9(2): 71-82.
13. Fasahat, P., A. Rajabi, S.B. Mahmoudi, M.A. Noghabi and J.M. Rad. 2015. An Overview on the Use of Stability Parameters in Plant Breeding. Biometrics & Biostatistics International Journal, 2(5): 1-11. [DOI:10.15406/bbij.2015.02.00043]
14. Fasahat, P., A. Rajabi, J.M. Rad and J. Derera. 2016. Principles and utilization of combining ability in plant breeding. Biometrics & Biostatistics International Journal, 4(1): 1-24. [DOI:10.15406/bbij.2016.04.00085]
15. Flores, F., M.T. Moreno and J.I. Cubero. 1998. A comparison of univariate and multivariate methods to analysis G×E interaction, Field Crops Research, 56: 271-286. [DOI:10.1016/S0378-4290(97)00095-6]
16. Francis, T.R. and L.W. Kannenberg. 1978. Yield stability studies in short- season Maize: 1, A descriptive method for grouping genotypes, Canadian Journal of Plant Science, 58: 1029-1034. [DOI:10.4141/cjps78-157]
17. Freeman, G.H. and J.M. Perkins. 1971. Environmental and genotype- environmental components of variability VIII. Relations between genotypes grown in different environments and measures of these environments. Heredity, 27: 15-23. [DOI:10.1038/hdy.1971.67]
18. Gouvea, L.R.L., G.A.P. Silva, C.K. Verardi, J.Q. Silva, E.J. Scaloppi. 2012. Temporal stability of vigor in rubber tree genotypes in the pre- and post-tapping phases using different methods. Euphytica, 186(3): 625-634. [DOI:10.1007/s10681-012-0688-y]
19. Grausgruber, H., M. Oberforster, M. Werteker, P. Ruckenbauer and J. Vollmann. 2000. Stability of quality traits in Austrian-grown winter wheats. Field Crops Research, 66(3): 257-267. [DOI:10.1016/S0378-4290(00)00079-4]
20. Kalateh Jari, S., K. Mostafavi and A. Nabipour. 2016. Interaction of genotype and environment on the open pollinated sunflower (Helianthus annuus) cultivars based on parametric methods and Tai method. Journal of Crop Breeding, 8(17): 114-122. [DOI:10.18869/acadpub.jcb.8.17.122]
21. Karimizadeh, R., B. Vaezi, T. Hoseyn por, A. Mehraban and H. Ghojagh. 2009. Study on correlation and repeatability of parametric and multivariate statistics of grain yield stability in rainfed barley. JWSS, 13(48): 53-63.
22. Lin, C.S. and M.R. Binns. 1988. A method of analyzing cultivar × location × year experiments: A new stability parameter. Theoretical and Applied Genetics, 76(3): 425-430. [DOI:10.1007/BF00265344]
23. Lin, C.S., M.R. Binns and L.P. Lefcovitch. 1986. Stability analysis: where do we stand? Crop Science, 26: 894-900. [DOI:10.2135/cropsci1986.0011183X002600050012x]
24. Mohammadi Nejad, G. and A.M. Rezai. 2005. Analysis of genotype × environment interaction and study of oat (Avena sativa L.) genotypes pattern. Journal of Water and Soil Science, 9(2): 89-107 (In Persian).
25. Mohebodini, M., H. Dehghani and S.H. Sabaghpour. 2006. Stability of performance in lentil (Lens culinaris Medik) genotypes in Iran. Euphytica, 149: 343-352. [DOI:10.1007/s10681-006-9086-7]
26. Omidi, A.H., M.R. Shahsavari, A. Alhani and E. Jahanbin. 2012. Selection of new genotypes of safflower (Carthamus tinctirius L.) to different environmental conditions by using some statistic sustainability. Journal of Plant Breeding and Seed, 27: 287-303.
27. Pinthus, M.J. 1973. Estimate of genotypic value: A proposed method, Euphytica, 22: 121-123. [DOI:10.1007/BF00021563]
28. Sanghera, G.S., K.S. Thind, N. Singh, R.P. Singh and V. Tyagi. 2017. Genotype × environment interactions and stability analysis for root yield and quality traits in sugarbeet (Beta vulgaris L.). Annals of Agricultural Research, 38(2): 235-241.
29. Shafii, B. and W.J. Price. 1998. Analysis of genotype-by-environment interaction using the additive main effects and multiplicative interaction model and stability estimates. Journal of Agricultural. Biological, and Environmental Statistics, 335-345. [DOI:10.2307/1400587]
30. Shahmohamadi M., H. Dehghani and A. Yousefi. 2005. Stability analysis of barley (Hordeum vulgare L.) genotypes in regional trial in cold zone. Journal of Water and Soil Science, 9(1): 143-155 (In Persian).
31. Showemimo, F.A. 2007. Grain yield response and stability indices in sorghum (Sorghum bicolor (L.) Moench). Communications in Biometry and Crop Science, 2(2): 68-73.
32. Shukla, G.H. 1972. Some statistical aspects for partitioning genotype-environment component of variability, Heredity, 29: 237-245. [DOI:10.1038/hdy.1972.87]
33. Tai, G.C. 1971. Genotypic stability analysis and its application to potato regional trials. Crop Science, 11(2): 184-190. [DOI:10.2135/cropsci1971.0011183X001100020006x]
34. Tolessa, T.T. 2015. Application of AMMI and Tai's Stability Statistics for Yield Stability Analysis in Faba bean (Vicia faba L.) Cultivars Grown in Central Highlands of Ethiopia. Journal of Plant Sciences, 3(4): 197-206.
35. Wricke G. 1962. Uber eine Methode zur Erfassung der okoligischen Streubreite in Feldversuchen. Z Pflanzenzucht, 47: 92-96.
36. Yazdi Samadi, B., A. Rezaei and M. Valizadeh. 1998. Statistical projects in agricultural research. Tehran University Press, 762 pp.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
