TY - JOUR T1 - Evaluation of Drought Tolerance in Barley Genotypes (Hordeum vulgare L.) using Drought Tolerance Indices TT - ارزیابی تحمل به خشکی در ژنوتیپ‌های جو با استفاده از شاخص‌های تحمل به تنش خشکی JF - jcb JO - jcb VL - 14 IS - 41 UR - http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-1295-fa.html Y1 - 2022 SP - 10 EP - 18 KW - Barley KW - Correlation Analysis KW - Principle Components Analysis KW - Tolerance Indices N2 - چکیده مبسوط مقدمه و هدف: تنش خشکی از مهمترین عوامل کاهش عملکرد و تولید جو در دیمزارهای مناطق خشک بوده و مقابله و یا کاهش اثر تنش‌ها به‌عنوان راهکاری مفید برای افزایش عملکرد جو است. لذا اصلاح ارقام جو متحمل به تنش و مناسب برای مناطق خشک و نیمه‌خشک امری ضروری است. مواد و روش ­ها: به‌منظور بررسی تحمل به خشکی 121 ژنوتیپ، لاین و ارقام جو و شناسایی ژنوتیپ‌های متحمل و حساس براساس عملکرد دانه و شاخص‌های تحمل به خشکی، آزمایشی در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با دو تکرار طی سا­ل­های زراعی 94-1393 و 95-1394 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه در شرایط دیم و آبی انجام شد. صفات ارزیابی شده شامل تعداد سنبله، تعداد دانه، وزن هزار دانه، روز تا سنبله­ دهی، روز تا رسیدگی و عملکرد دانه بود. یافته‌ها: نتایج همبستگی بین شاخص‌های تحمل به خشکی و عملکرد دانه در شرایط دیم و آبی نشان داد که شاخص تحمل ( STI )، میانگین بهره‌وری (MP)، میانگین هارمونیک (HM) و میانگین هندسی بهره‌وری (GMP) همبستگی مثبت و معنی‌داری با صفات عملکرد دانه در هر دو شرایط محیطی داشتند و شاخص­های مناسبی جهت گزینش ارقام پرمحصول در هر دو محیط دیم و آبی دارند. همچنین صفات تعداد سنبله بارور و وزن هزار دانه همبستگی معنی‌داری با شاخص‌هایSTI، GMP، MP و HM در هر دو شرایط داشتند. در تجزیه به مؤلفه‌های اصلی براساس شاخص تحمل به خشکی و عملکرد دانه در شرایط آبی، سه مؤلفه در مجموع 81 درصد از تنوع داده‌های اولیه را توجیه کرد. در شرایط دیم نیز، سه مؤلفه در حدود 88 درصد از کل تنوع را توصیف نمودند. نتیجه‌گیری: در شرایط این تحقیق، ژنوتیپ‌‌های 10 ( 71557)، 100 (Tokak/Demir-2) و 38 (72480) در دو محیط دیم و آبی، پتانسیل تولید دانه بالاتری نسبت به سایر ژنوتیپ‌ها از خود نشان دادند. M3 10.52547/jcb.14.41.10 ER -