در این بررسی 14 هیبرید ذرت دانه­ای در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با 4 تکر ار در 6 محیط  شامل 3 ایستگاه تحقیقاتی (کرج- مشهد- جیرفت) در طی دو سال (1391-1390)  مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که اثر متقابل ژنوتیپ × سال × مکان در سطح احتمال 1% معنی­دار می­باشد که نشان­دهنده نوسان عملکرد ارقام در
محیط­های مختلف است. بر این اساس برای بررسی اثر متقابل و مشخص کردن هیبریدهای پایدار، از روش چند متغیره
GGE biplot استفاده شد. نتایج نشان داد که دو مولفه اصلی اول مدل رگرسیونی 92% از کل تغییرات مشاهده شده را توجیه می­کنند. با استفاده ازنمودار چند ضلعی بای پلات، شش ژنوتیپ برتر و دو ابر محیط شناسایی شدند. همچنین بای پلات همزمان برای پایداری و عملکرد، ژنوتیپ­های شماره 2 و 5 را به عنوان ژنوتیپ پایدار با عملکرد بالا شناسایی نمود. در بررسی بای پلات همبستگی بین محیط­ها مشخص شد همبستگی مثبتی بین محیط های جیرفت و کرج و همبستگی منفی بین محیط­های مشهد و کرج وجود دارد. بررسی عملکرد نسبی ژنوتیپ­ها نشان داد در محیط کرج ژنوتیپ شماره 5 و در محیط مشهد و جیرفت ژنوتیپ­های شماره 14 و 2  بیشترین عملکرد را دارند