دوره 12، شماره 35 - ( پاییز 1399 )                   جلد 12 شماره 35 صفحات 250-238 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Babaei H R, Razmi N, Hezarjaribi E, Hashemi Jazi M. (2020). Study on Adaptability and Grain Yield Stability of Soybean Genotypes [Glycine Max (L.) Merril] Through AMMI & GGE Biplot Analysis. jcb. 12(35), 238-250. doi:10.52547/jcb.12.35.238
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-1087-fa.html
بابائی حمیدرضا، رزمی نسرین، هزارجریبی ابراهیم، هاشمی جزی مجتبی. بررسی سازگاری و پایداری عملکرد دانه ژنوتیپ‌های سویا (Glycine max L.) از طریق تجزیه امی (AMMI) و GGE بای‌پلات پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی 1399; 12 (35) :250-238 10.52547/jcb.12.35.238

URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-1087-fa.html


بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران،
چکیده:   (1876 مشاهده)
   گزینش ژنوتیپ‌های مطلوب با عملکرد و پایداری بالا هدف نهائی اغلب برنامه‌های اصلاحی سویا است. این تحقیق با هدف بررسی سازگاری و پایداری عملکرد دانه 19 لاین خالص سویا همراه با رقم شاهد ویلیامز (20 ژنوتیپ) طی دو سال زراعی (1394- 1393) در چهار منطقه کرج، گرگان، مغان و شهرکرد انجام گردید. در کلیه مناطق آزمایشی از طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار استفاده گردید. جهت تعیین سازگاری و پایداری عملکرد از دو روش تجزیه امی (AMMI) و GGE بای‌پلات استفاده شد. تجزیه واریانس مرکب بیانگر اثرات معنی‌دار محیط، ژنوتیپ، اثر متقابل ژنوتیپ × محیط و مولفه‌های IPCA1 و IPCA2 (تجزیه امی) در سطح 1% بود. واریانس اثر متقابل ژنوتیپ × محیط 42% از واریانس کل و دو مولفه‌ IPCA1 و IPCA2 در مجموع 81 % از واریانس اثر متقابل را به­ خود اختصاص دادند. براساس معیارهای امی (IPCA1،  IPCA2 و ASV) ژنوتیپ G17 (Williams x Steel/L3) با عملکرد 2449 کیلوگرم در هکتار به‌عنوان پایدارترین ژنوتیپ تعیین گردید در حالیکه بر اساس معیار بای‌پلات ژنوتیپ‌هایG18  (Steel/L4 (Williams x و G20 (شاهد/ Williams) به‌ترتیب با عملکرد 2865 و 2927 کیلوگرم در هکتار به‌عنوان مطلوب‌ترین ژنوتیپ‌ها شناخته شدند. همچنین بر­اساس هر دو روش بای‌پلات و امی محیط‌هایE7 وE8  (شهرکرد سال اول و دوم) به‌عنوان مطلوب‌ترین محیط‌ها انتخاب شدند و دو ژنوتیپ G18 و G20  در دو محیطE8  و E9 جزء چهار ژنوتیپ‌ برتر بودند. در تجزیه بای‌پلات دو محیط کلان شناسائی شد که اولین محیط کلان شامل محیط‌های E3 (گرگان سال اول)، E5 (مغان سال اول) و E6 (مغان سال دوم) و دومین محیط کلان شامل محیط‌های E1 (کرج سال اول) و E2 (کرج سال دوم) و E4 (گرگان سال دوم) بود.
متن کامل [PDF 1032 kb]   (771 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: اصلاح نباتات، بیومتری
دریافت: 1398/7/28 | ویرایش نهایی: 1402/3/8 | پذیرش: 1399/5/11 | انتشار: 1399/7/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Crop Breeding

Designed & Developed by : Yektaweb