پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی

به­منظور تعیین پایداری و بررسی واکنش لاین­های پیشرفته خلر در شرایط دیم، 14 لاین در سه ایستگاه تحقیقاتی خرم­آباد، کرمانشاه و گچساران در قالب طرح بلوک­های کاملاٌ تصادفی  با سه تکرار و در سه سال متوالی مورد مطالعه قرار گرفتند. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه واریانس مرکب اثرات مربوط به لاین، سال × مکان، لاین × سال، لاین × مکان و اثر سه جانبه
لاین × سال × مکان معنی­دار بود. برای تعیین پایداری عملکرد علوفه، از روش­های ابرهارت و راسل، اکووالانس ریک، ضریب رگرسیون فینلی و ویلکینسون، ضریب تغییرات، واریانس پایداری، مجموع رتبه و آماره هم­زمان پایداری عملکرد استفاده شد. در روش ابرهارت و راسل لاین­های 6، 10، 13 و 2 لاین­های پایدار شناخته شدند. لاین­های شماره 1، 2، 5، 9، 12 و 14 دارای ضریب رگرسیون معادل یک بودند. در روش شوکلا و اکووالانس ریک کمترین مقادیر واریانس پایداری مربوط به لاین­های شماره 6، 7، 1 و 2 بود. در روش فرانسیس و کننبرگ لاین­های شماره 1، 5، 9 و 12 پایداری بیشتری داشتند. در روش مجموع رتبه لاین­های شماره 1، 9 و 12 و در روش گزینش هم­زمان برای عملکرد و پایداری لاین­های شماره 3، 9، 5 و 12 از بهترین لاین­ها انتخاب شدند. علی­رغم وجود تفاوت­هایی در نتایج روش­های مختلف پایداری، لاین­های شماره­ 1(Sel.515)، 5(Sel.689) و 9(Sel.554) با میانگین عملکرد 70/5459، 19/5669 و 85/5687 کیلوگرم در هکتار لاین­های پایدار و سازگار به شرایط دیم شناسایی شدند.