دوره 9، شماره 23 - ( پاییز 1396 )                   جلد 9 شماره 23 صفحات 66-58 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ramazani S H R, Mansouri S. (2017). Relationships of Quantitative Traits in Advanced Lines of Sesame. jcb. 9(23), 58-66. doi:10.29252/jcb.9.23.58
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-874-fa.html
رمضانی سید حمید رضا، منصوری سعداله. بررسی روابط صفات کمی در لاین‌های پیشرفته کنجد پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی 1396; 9 (23) :66-58 10.29252/jcb.9.23.58

URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-874-fa.html


دانشگاه بیرجند
چکیده:   (3763 مشاهده)
چهارده لاین برتر کنجد حاصل از بررسی­های مقدماتی پیشین، به همراه رقم اولتان و توده محلی بیرجند در آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 4 تکرار به مدت 2 سال ارزیابی شدند. صفات اندازه­گیری شده در این تحقیق شامل درصد سبز کردن، تعداد گل در محور، تعداد شاخه فرعی، طول کپسول، تعداد کپسول در بوته، ارتفاع اولین کپسول، ارتفاع بوته، ارتفاع شاخه بندی، ارتفاع زاینده، ارتفاع زاینده کپسول، طول دوره رویشی، عملکرد دانه، وزن هزار دانه و درصد روغن بود. نتایج همبستگی ساده فنوتیپی (پیرسون) نشان داد وزن هزار دانه بیشترین همبستگی را با صفات ارتفاع بوته (697/0r=) دارد. تجزیه خوشه­ای بر اساس صفات ذکر شده و با روش وارد منجر به تفکیک 3 گروه متمایز شد. گروه 2 که شامل توده محلی بیرجند، رقم اولتان، لاین 11 و لاین 12 بود از نظر میانگین تمام صفات وضعیت بهتری داشت و به‌عنوان گروه برتر شناخته شد. این گروه بیشترین فاصله را با گروه 1 و 3 داشت. تجزیه به مؤلفه­های اصلی (PCA) مشخص کرد که 4 مؤلفه اصلی اول مقادیر ویژه بالاتر از 1 را دارند و این چهار مؤلفه 42/76% تغییرات کل لاین­ها و ارقام را توجیه می­کنند. در مؤلفه­ اصلی اول صفات تعداد شاخه فرعی و وزن هزار دانه و در مؤلفه اصلی دوم وزن صفات درصد سبز کردن و عملکرد کل بیشتر بود، لذا در برنامه انتخاب لاین­ها باید به این صفات توجه نماییم. کلاس­بندی بر اساس صفات ذکر شده نشان داد که برای کشت کنجد در منطقه، استفاده از توده محلی بیرجند به لحاظ برتری از نظر صفات مورد بررسی، توصیه می­شود.
متن کامل [PDF 801 kb]   (1080 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: اصلاح نباتات، بیومتری
دریافت: 1396/9/28 | ویرایش نهایی: 1398/1/25 | پذیرش: 1396/9/28 | انتشار: 1396/9/28

فهرست منابع
1. Ahmadi, M. and M.J. Bahrani. 2009. Effect of nitrogen fertilizer on yield and yield components of three sesame cultivars in Bushehr province. Science and Technology of Agriculture and Natural Resourcesو 48(2): 131-123 (In Persian).
2. Ashri, A. 1998. Sesame breeding. In: Janick J (Eds.) Plant breeding review. John Wiley & Sons, Inc. pp. 179-228. [DOI:10.1002/9780470650110.ch5]
3. Ashri, A. 2010. Sesame breeding. In: J Janick, (Eds.) Plant breeding reviews, Volume 16. John Wiley & Sons Inc. Oxford, 454 pp. [DOI:10.1002/9780470650110.ch5]
4. Askari, A., M. Zabet, M.G. Ghaderi, A.R. Samadzadeh and A. Shorvazdi. 2016. Choose the most important traits affecting on yield of some sesame genotypes (Sesamum indicum L.) in normal and stress conditions. Journal of Crop Breeding, 18: 78-87 (In Persian). [DOI:10.29252/jcb.8.18.78]
5. Bedigian, D., D.S. Seigler and J.R. Harlan. 1986. Sesamin, Sesamolin and the origin of sesame. Biochemical Systematics and Ecology 13: 133-139. [DOI:10.1016/0305-1978(85)90071-7]
6. Dini Torkamani, M.R. and J. Carapetian. 2007. An Investigation of physical and chemical characteristics of seed in ten sesame (Sesamum indicum L.) varieties. Iranian Journal of Biology, 20(4): 327-333 (In Persian).
7. Düzyaman, E. 2005. Phenotypic diversity within a collection of distinct okra (Abelmoschus esculentus) cultivars derived from Turkish landraces. Genetic Resources and Crop Evolution, 52: 1019-1030. [DOI:10.1007/s10722-004-6118-9]
8. Elleuch, M., D. Bedigian, S. Besbes, C. Blecker and H. Attia. 2011. Dietary fiber characteristics and antioxidant activity of sesame seed coats (testae). International Journal of Food Properties 15: 25-37. [DOI:10.1080/10942911003687231]
9. Furat, S. and B. Uzun. 2010 the use of agro-morphological characters for the assessment of genetic diversity in sesame (Sesamum indicum L.). Plant Omics Journal, 3(3): 85-91.
10. Gulhan ercan, A., K. Melih taşkin, K. Turgut, M. Bilgen and M. Ziya Firat. 2002. Characterization of Turkish sesame (Sesamum indicum L.) landraces using agronomic and morphologic descriptors. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 15(2): 45-52.
11. Khan, A.S., M.R. Rabbani, M.A. Siddique and M.I. Hossain. 2008. Study on genetic diversity of pointed gourd using morphological characters, Bangladesh Journal of Agricultural Research, 33: 607-616. [DOI:10.3329/bjar.v33i4.2304]
12. Mansouri, S. and M.R. Ahmadi. 1998. The combination ability and gene action in sesame (Sesamum indicum L.) lines using diallel cross, Iranian Journal of Agricultural Sciences, 29: 27-55 (In Persian).
13. Parsaeian M, A. Mirlohi and G. Saeedi. 2011. Study of genetic variation in sesame (Sesamum indicum L.) using agro-morphological traits and ISSR markers. Russian Journal of Genetics, 47(3): 314-321. [DOI:10.1134/S1022795411030136]
14. Pham, T., M. Geleta, T.M. Bui, T.C. Bui, A. Merker and A.S. Carlsson. 2011. Comparative analysis of genetic diversity of sesame (Sesamum indicum L.) from Vietnam and Cambodia using agro-morphological and molecular markers. Hereditas, 148: 28-35. [DOI:10.1111/j.1601-5223.2010.02196.x]
15. Ramazani, S.H.R. 2013. Investigation on the yield and yield components of Iranian promising Sesame (Sesamum indicum L.) lines. International Journal of Agriculture and Crop Sciences, 6(1): 23-26.
16. Saeedi, G.A. 2008. Impact of macro and micronutrients on grain yield and other agronomic traits of sesame in Esfahan. Science and Technology of Agriculture and Natural Resources, 48(3): 390-379 (In Persian).
17. Salehi M. and G. Saeidi. 2012. Genetic variation of some agronomic traits and yield component in breeding lines of sesame. Journal of Crop Breeding, 9:77-92 (In Persian).
18. SAS Institute. 2002. The SAS System for Windows. Release 9.0 SAS Inst., Cary, NC. USA.
19. Sneath, P.H.A. and R.R. Sokal. 1975. Numerical taxonomy. The principles and practice of numerical classification. Systematic Zoology, 24(2): 263-268. [DOI:10.2307/2412767]
20. Solanki, Z.S. and D. Gupta. 2001. Combining Ability and Heterosis Studies for Seed Yield and Its Components in Sesame, Sesame and Safflower Newsletter, (16): 9-12.
21. SPSS Inc. 2007. SPSS for windows. Release 16, Standard.
22. Tabatabaei, A., M.R. Bihamta, S. Mansouri and M. Jalali-Javaran. 2009. Evaluation of the genetic diversity of sesame genotypes (Sesamum indicum L.) using morphological traits and RAPD markers. Modern Genetics, 4 (2): 57-68 (In Persian).
23. Were, B.A., O.A. Onkware, S. Gudu, M. Welander, A.S. Carlsson. 2006. Seed oil content and fatty acid composition in East African sesame (Sesamum indicum L.) accessions evaluated over 3 years. Field Crops Research, 97: 254-260. [DOI:10.1016/j.fcr.2005.10.009]
24. Yol, E. and B. Uzun. 2012. Geographical patterns of sesame accessions grown under Mediterranean environmental conditions, and establishment of a core collection. Crop Science, 52: 2206-2214. [DOI:10.2135/cropsci2011.07.0355]

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Crop Breeding

Designed & Developed by : Yektaweb