دوره 9، شماره 22 - ( تابستان 1396 )
جلد 9 شماره 22 صفحات 132-125 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
(2017). Study on Genotype × Environment Interactions for Grain Yield of Oats
Genotypes using AMMI Model
. jcb. 9(22), 125-132. doi:10.29252/jcb.9.22.125
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-841-fa.html
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-841-fa.html
صفوی سیدمهدی، بهرامی نژاد صحبت. بررسی اثر متقابل ژنوتیپ × محیط بر روی عملکرد دانه ژنوتیپهای یولاف
زراعی با استفاده از مدل AMMI
پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی 1396; 9 (22) :132-125 10.29252/jcb.9.22.125
چکیده: (4423 مشاهده)
در این بررسی 21 ژنوتیپ یولاف زراعی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در 13 محیط (ترکیب سال-مکان) در طی سال‌های 1394-1388 موردبررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس مرکب عملکرد دانه نشان داد که ژنوتیپهای مطالعه شده، اختلاف بسیار معنی‌داری (P≤0.01) با یکدیگر دارند همچنین اثر محیط و اثر متقابل ژنوتیپ × محیط نیز در سطح احتمال 1% معنی‌دار بود. بر این اساس برای بررسی اثر متقابل و مشخص کردن ژنوتیپهای پایدار، از مدل AMMI استفاده شد. با توجه به مقادیر عددی مؤلفه‌های اثر متقابل ژنوتیپی و رتبه ژنوتیپها، مشخص شد که ژنوتیپهای 6، 8، 20، 12، 18، 21 و 1 نسبت به سایر ژنوتیپها از پایداری عملکرد بیشتری برخوردار بوده‌اند. همچنین طبق شاخص ارزش پایداری امی (ASV) به ترتیب ژنوتیپهای 20، 6، 8، 1، 21، 18، 9 و 3 به‌عنوان ژنوتیپهای پایدار تعیین گردیدند. جهت بررسی پایداری و پتانسیل عملکرد بالای دانه به‌طور همزمان از نمودار AMMI1 استفاده گردید. از میان ژنوتیپهای پایدار ژنوتیپهای 21 و 6 علاوه بر پایداری عملکرد از میزان عملکرد دانه بالاتری نیز برخوردار بودند. بنابراین می‌توان این ژنوتیپها را جهت معرفی به‌عنوان ارقام جدید یا برای استفاده در برنامه‌های اصلاحی آتی پیشنهاد نمود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اصلاح نباتات، بیومتری
دریافت: 1396/7/17 | ویرایش نهایی: 1396/7/24 | پذیرش: 1396/7/17 | انتشار: 1396/7/17
دریافت: 1396/7/17 | ویرایش نهایی: 1396/7/24 | پذیرش: 1396/7/17 | انتشار: 1396/7/17
فهرست منابع
1. Achleitner, A., N.A. Tinker, E. Zechner and H. Buerstmayr. 2008. Genetic diversity among oat varieties of worldwide origin and associations of AFLP markers with quantitative. Theoretical and Applied Genetics, 117: 1041-1053. [DOI:10.1007/s00122-008-0843-y]
2. Aghakhani, N., B. Sorkhi and Sh. Nakhjavan. 2011. Non-parametric stability analysis and yield comparison of promising oat lines in Karaj region. In: Proceedings of the First Regional Conference on Ecophysiology of Crop Plants. Islamic Azad University of Shushtar. Shushtar, Iran, pp: 148-152 (In Persian).
3. Agharokh, M. 2002. Evaluation of stability analysis methods in Oat (Avena sativa L.) genotypes. MSc. Thesis. Isfahan University of Technology. Isfahan, Iran (In Persian).
4. Annicchiarico, P. 1997. Joint regression vs AMMI analysis of genotype-environment interactions for cereals in Italy. Euphytica, 94: 53-62. [DOI:10.1023/A:1002954824178]
5. Basford, K.E. and M. Cooper. 1998. Genotype by environment interactions and some considerations of their implication for wheat breeding in Australia. Australian Journal of Agricultural Research, 49: 154-175. [DOI:10.1071/A97035]
6. Cocks, P. 1995. Genotype x site interactions in seed production, hard seed breakdown and regeneration of annual medics (Medicago spp.) in west Asia. Journal of Agricultural Science-Cambridge, 125: 199-209. [DOI:10.1017/S002185960008432X]
7. FAO, 2013. Food and Agriculture Organization, Statistics: FAOSTAT agriculture. From http://faostat.fao.org/site/567/default.aspx#ancor
8. Farshadfar, E. 1997. Application of Quantitative Genetics in Plant Breeding. Tagh Bostan, Kermanshah. pp: 528 (In Persian).
9. Gauch, H.G. and R.W. Zobel. 1988. Predictive and postdictive success of statistical analyses of yield trials. Theoretical and Applied Genetics, 76: 1-10. [DOI:10.1007/BF00288824]
10. Gauch, H.G. and R.W. Zobel. 1996. Optimal replication in selection experiments. Crop Science, 36: 838-843. [DOI:10.2135/cropsci1996.0011183X003600040002x]
11. Kalateh Jari, S., K. Mostafavi and A. Nabipour. 2016. Intrraction of Genotpe and Environment on the Open Pollinated Sunfllower (Heliantus annuus) Cultivars base on Parametric Methods and Tai Method. Journal of Crop Breeding, 8: 114-122 (In Persian). [DOI:10.18869/acadpub.jcb.8.17.122]
12. Kang, M.S. and R. Magari. 1996. New developments in selecting for phenotypic stability in crop breeding. pp. 1-14. In: Kang, M.S. and Zobel, H. G. (eds.) Genotype by Environment Interaction. CRC Press, Boca Raton, FL, USA. [DOI:10.1201/9781420049374.ch1]
13. Kearsay, M.J. and H.S. Pooni. 1996. The Genetical Analysis of Quantitative Trait, Chapman and Hall, London, pp: 241-265. [DOI:10.1007/978-1-4899-4441-2_12]
14. Lin, C.S. and B. Thompson. 1975. An empirical method of grouping genotypes based on a linear function of the genotype-environment interaction. Heredity, 34: 255-263. [DOI:10.1038/hdy.1975.28]
15. Manrique, K. and M. Hermann. 1999-2000. Effect of G × E interaction on root yield and betacarotene content of selected sweet potato (Ipomoea batatas. L.) varieties and breeding clones. CIP Program Report. Lima, Peru, pp: 281-287.
16. Mohammadi, R., M. Armion and M.M. Ahmadi. 2011. Genotype × environment interactions for grain yield of durum wheat genotypes using AMMI model. Seed and Plant Improvement Journal, 27: 183-198.
17. Mohammadi, R., S.S. Pourdad and A. Amri. 2008. Grain yield stability of spring safflower (Carthamus tinctorius L.). Australian Journal of Agricultural Research, 59: 546-553. [DOI:10.1071/AR07273]
18. Mohammadinejad, G. and A.M. Rezai. 2005. Analysis of genotype × environment interaction and study of oat (Avena sativa L.) genotypes pattern. Journal of Science and Technology of Agriculture and Natural Resources, 9: 77-89 (In Persian).
19. Mohammadi R., D. Sadeghzadeh, M. Armion and M. Ahamadimalek. 2010. Analysis of stability and adaptability of grain yield in durum wheat geneotypes. Agronomy Journal (Pajouhesh & Sazandegi) 91: 70-78 (In Persian).
20. Nirmalakumari, R., G. Sellammal, T. Thamotharan, T. Ezhilarasi and R. Ravikesavan. 2013. Trait association and path analysis for grain yield in oat in the Western zone of Tamil Nadu. International Journal of Agricultural Science, 3: 331-338.
21. Perkinz, J.M. 1972. The principal component analysis of genotype environmental interactions and physical measures of the environment. Heredity, 29: 51-70 [DOI:10.1038/hdy.1972.64]
22. Peterson, D.M., D.M. Wesenberg, D.E. Burrup and C.A. Erickson. 2005. Relationships among agronomic traits and grain composition in oat genotypes grown in different environments. Crop Science, 45: 1249-1255. [DOI:10.2135/cropsci2004.0063]
23. Shafii, B., K.A. Mahler, W.J. Price and D.L. Auld. 1992. Genotype x environment interaction effects on winter rapeseed yield and oil content. Crop Science, 32: 922-927. [DOI:10.2135/cropsci1992.0011183X003200040017x]
24. Taghizadeh, A.A., B. Sorkhilalehloo and S. Nakhjavan. 2016. Study on Stability of Winter Barley (Hordeum vulgare L.) using Multivariate Statistical Methods. Journal of Crop Breeding, 8: 87-95 (In Persian). [DOI:10.18869/acadpub.jcb.8.17.95]
25. Yan, W. 1999. A study on the methodology of yield trial data analysis-with special reference to winter wheat in Ontario. Ph.D. Thesis, University of Guelph, Ontario, Canada.
26. Yan, W. and L.A. Hunt. 2001. Interpretation of genotype × environment interaction for winter wheat yield in Ontario. Crop Science, 41: 19-25. [DOI:10.2135/cropsci2001.41119x]
27. Yan, W., L.A. Hunt, Q. Sheng and Z. Szlavnics. 2000. Genotype evaluation and mega-environment investigation based on the GGE biplot. Crop Science, 40: 597-605. [DOI:10.2135/cropsci2000.403597x]
28. Yan, W. and M.S. Kang. 2003. GGE Biplot Analysis: A Graphical Tool for Breeders, Geneticists, and Agronomists. CRC Press, Boca Raton, FL, USA. [DOI:10.1201/9781420040371]
29. Zhang Zhi, F., F. Fuxiao, Q. Jun, SH. Yang hai, Y. Chai, L. Feng bai and Q. Chen. 2010. Analysis on Site Discrimination and Yield Stability of Oat Varieties. Journal of Triticeae Crops, 3: 515-551.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
