دوره 16، شماره 3 - ( پاییز 1403 )                   جلد 16 شماره 3 صفحات 12-1 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Rafie Z, amini F, ramshini H, Izadi Darbandi A, Sadat Noori S A, Ghanavati F. (2024). A Study on the Genetic Diversity of Agro-Morphological Traits in Wild Populations of alfalfa (Medicago spp.) in Drought Stress Conditions. J Crop Breed. 16(3), 1-12. doi:10.61186/jcb.16.3.1
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-782-fa.html
رفیعی زهره، امینی فاطمه، رامشینی حسین، ایزدی دربندی علی، سادات نوری سید احمد، قنواتی فرنگیس. مطالعه تنوع ژنتیکی صفات مورفولوژیک و زراعی توده‎ های وحشی یونجه (.Medicago spp) در شرایط تنش خشکی پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی 1403; 16 (3) :12-1 10.61186/jcb.16.3.1

URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-782-fa.html


1- گروه علوم زراعی و اصلاح نباتات، دانشکده فناوری کشاورزی، دانشگاه تهران (ابوریحان)، پاکدشت، ایران
2- پژوهشکده زیست فناوری و مهندسی زیستی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
3- گروه علوم زراعی و اصلاح نباتات، دانشکده فناوری کشاورزی، دانشگاه تهران (ابوریحان) پاکدشت، ایران
4- گروه علوم زراعی و اصلاح نباتات، دانشکده فناوری کشاورزی دانشگاه تهران (ابوریحان)، پاکدشت، ایران
5- مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر
چکیده:   (302 مشاهده)

چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: یونجه مهمترین لگوم علوفهای می‏باشد که برای تأمین علوفه مورد نیاز جهت تولید پروتئین و مواد لبنی بشر نقش بسیار مهمی دارد. این گیاه ارزش غذایی بالایی داشته و سازگاری آن به شرایط مختلف بالا است. یونجه برای کشاورزی پایدار توصیه میشود زیرا دارای سامانه ریشهای عمیق بوده و بهدلیل چند ساله بودن میتواند از فرسایش خاک جلوگیری کند. یونجه منبع بسیار خوبی برای تثبیت بیولوژیکی نیتروژن هوا است. محققین معتقدند که 65% از کل نیتروژن مصرفی در کشاورزی از طریق تثبیت بیولوژیک نیتروژن صورت گرفته است. از نظر کیفیت علوفه و میزان انرژی مطلوب از گیاهان بسیار خوش خوراک بوده و در رشد دامها مؤثر میباشد. این گیاه علاوه بر پروتئین، سرشار از انواع ویتامینها بهخصوص K، E، C، A و ترکیبات معدنی از قبیل کلسیم هستند. پراکنش انواع یونجههای یکساله در سطح جهانی بهخصوص در مناطق خشک و نیمهخشک، نشان دهنده مقاومت آنها در برابر شرایط کم آبی و خشکی است. میتوان از یونجه بهعنوان گیاهانی موفق جهت جلوگیری از بیابانزایی و گسترش کویرها استفاده نمود. در میان یونجههای یکساله گونههایی وجود دارند که قادرند جهت اصلاح و توسعه در مناطق خشک و مراتع بیابانی با باران زمستانی 80 تا 100 میلیمتر سازگار شوند. یکی از محدودیتهای اصلاح برای تنش خشکی موجود نبودن منابع مقاومت در بین ژنوتیپهای زراعی است. برای اینمنظور ارزیابی ژنوتیپهای وحشی میتواند گام مهمی در این مسیر باشد.
مواد و روش: این پژوهش بر روی ژنوتیپهای یونجه چندساله (یک رقم) و یک ساله (نه توده) (جدول 1) بهصورت فاکتوریل (فاکتور اول ژنوتیپهای یونجه و فاکتور دوم تنش) با سه تکرار و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در گلخانه دانشکده فناوری کشاورزی دانشگاه تهران (پردیس ابوریحان) انجام شد. شرایط رشد بهصورت آبیاری کامل و تنش خشکی شدید (30% ظرفیت نگهداری آب) بود که طی سال زراعی 92-1391 اجرا گردید. کشت در اردیبهشت ماه در گلخانه پردیس ابوریحان دانشگاه تهران در ﺷﺮایﻂ دﻣﺎیی 22 درﺟﻪ ﺳﺎنتیگراد، ﻓﺘﻮپریﻮد 16 ﺳﺎﻋﺖ روﺷﻨﺎیی و ﺑﺎ رﻃﻮﺑﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐکشت ﺷﺪﻧﺪ. تعداد 60 گلدان متوسط پلاستیکی با قطر دهانه 15 سانتیمتر و ارتفاع 15 سانتیمتر و ظرفیت 2 کیلوگرم پر گردید. پیش از کاشت با کشیدن سمباده نرم روی سطوح بذور و انجام عمل استرافیکاسیون خواب بذور شکسته شد و نیز آزمون قدرت جوانهزنی بذور انجام گردید. روز قبل از کشت آبیاری سبک انجام شد، سپس داخل هر گلدان هفت بذر در عمق یک سانتیمتری خاک کشت شد و روی سطح خاک با کوکوپیت بهمنظور حفاظت رطوبت خاک پوشانده شد. خاک گلدانها تا قبل از اعمال تنش روزی دو مرتبه با آبپاش آبیاری شدند و بعد از رسیدن به ارتفاع 15 سانتیمتری از محلول هوگلند 50% برای تغذیه گیاهان استفاده شد و پس از گذشت 55 روز از زمان کاشت گیاهان و در مرحله رشد رویشی صفات مورفولوژیک شامل تعداد شاخه، ارتفاع ساقه، تعداد برگ، تعداد میانگره، طول میانگره، مساحت برگ، وزن تر برگ، وزن تر ساقه، وزن خشک برگ، وزن خشک ساقه اندازهگیری گردید. برای تنظیم مقدار رطوبت خاک از روش وزنی استفاده شد. برای رسم نمودارها از نرمافزار Excel استفاده شد و نیز دادهها توسط نرمافزار SAS تجزیه گردید و مقایسات میانگین با استفاده از روش دانکن انجام شد.
یافتهها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که سطوح مختلف تنش خشکی آثار منفی بر صفات مختلف بررسی شده داشته است. واکنش ارقام به تنش نیز با توجه به تفاوت آنها از لحاظ تحمل به خشکی تحت تأثیر قرارگرفت. اختلاف بسیار معنیداری در سطح 1 درصد برای صفات ارزیابی شده بیانگر وجود تنوع ژنتیکی میان ژنوتیپهای مورد مطالعه میباشد و میتواند در مطالعات بعدی تحمل به خشکی جهت گزینش ژنوتیپها مورد استفاده قرار گیرد. همچنین اثر متقابل ژنوتیپ در شرایط تنش برای اکثر صفات کمی نشان میدهد که میزان تغییرات ژنوتیپهای مختلف در شرایط متفاوت رطوبتی برای اکثر صفات یکسان نبوده و ژنوتیپها واکنشهای متفاوتی در دو شرایط تنش خشکی و نرمال داشتند. نتایج محاسبه وراثتپذیری برای صفات مورد مطالعه نشان داد که تمامی صفات، وراثتپذیری عمومی بالایی را از خود نشان دادند. بیشترین وراثتپذیری برای صفت وزن خشک برگ (92/96 در شرایط آبیاری کامل و 91/77 در شرایط تنش شدید) و کمترین وراثتپذیری برای صفت تعداد میانگره (71/83 در شرایط آبیاری کامل و 66/93 در شرایط تنش شدید) مشاهده شد. بیشترین ضریب تغییرات مربوط به صفت تعداد شاخه در بوته (22/49) و کمترین آن برای صفت وزن خشک برگ (8/86) مشاهده شد. در این پژوهش در مجموع میتوان ژنوتیپهای کرمانشاه 130 و آذربایجان 175 را بهعنوان مقاومترین ژنوتیپها معرفی نمود. این ژنوتیپها کاهش کمتری در اکثر صفات مورفولوژی مانند وزن خشک ساقه، وزن خشک برگ، وزن تر ساقه، تعداد شاخه، طول بلندترین ساقه، تعداد برگ و طول میانگره در شرایط تنش داشتند.
نتیجهگیری: با توجه به اینکه ژنوتیپهای وحشی 130 (از کرمانشاه) و 175 (از آذربایجان غربی) جزو مقاومترین ژنوتیپهای این مطالعه بودند میتوان بهعنوان منابع جدید مقاومت در برنامههای اصلاحی آینده استفاده کرد.

 

واژه‌های کلیدی: تنش، وراثت‎ پذیری، وزن تر، یونجه وحشی
متن کامل [PDF 1005 kb]   (106 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: اصلاح براي تنش هاي زنده و غيرزنده محيطي
دریافت: 1402/10/4 | پذیرش: 1403/2/10

فهرست منابع
1. Anower, M. R., Boe, A., Auger, D., Mott, I. W., Peel, M. D., Xu, L., ... & Wu, Y. (2017). Comparative drought response in eleven diverse alfalfa accessions. Journal of Agronomy and Crop Science, 203(1), 1-13. DOI: 10.1111/jac.12156 [DOI:10.1111/jac.12156]
2. Afsharmanesh, G. (2009). Study of some morphological traits and selection of drought-resistant alfalfa cultivars (Medicago sativa L.) in Jiroft, Iran. Plant Ecophysiology, 3,109-118.
3. Aranjuelo, I., Irigoyen, J. J., & Sánchez-Díaz, M. (2001, September). Effect of increased temperature and drought associated to climate change on productivity of nodulated alfalfa. In Quality in lucerne and medics for animal production; In: Proceedings of the XIV Eucarpia Medicago spp. Group Meeting, Zaragoza and Lleida (Spain) (pp. 12-15).
4. Beena, R., Kirubakaran, S., Nithya, N., Manickavelu, A., Sah, R. P., Abida, P. S., ... & Siddique, K. H. (2021). Association mapping of drought tolerance and agronomic traits in rice (Oryza sativa L.) landraces. BMC Plant Biology, 21, 1-21. DOI: 10.1186/s12870-021-03272-3 [DOI:10.1186/s12870-021-03272-3]
5. Bonner, D.M. (1997). Comparative water relation and drought tolerance among alfalfa cultivars, Thesis Master of Science, Department of Plant Science University of Manitoba, Winnipep, Manitoba, 189 pp.
6. Buxton, D. R. (1995). Growing quality forages under variable environmental conditions. In 13th Annual Western Canadian Dairy Seminar Conference, Red Deer, Canada (pp. 123-134).
7. Carter, P.R., & Sheaffer, C.C. (1983). Alfalfa response to soil water deficits. I. Growth forage quality, yield, water use, and water-use efficiency. Crop Science, 23, 669-675. [DOI:10.2135/cropsci1983.0011183X002300040016x]
8. Fernandez, A. L., Sheaffer, C. C., Tautges, N. E., Putnam, D. H., & Hunter, M. C. (2019). Alfalfa, wildlife, and the environment. National Alfalfa and Forage Alliance.
9. Ghanizadeh, N., Moghaddam, A., & Khodabandeh, N. (2014). Comparing the yield of alfalfa cultivars in different harvests under limited irrigation condition. International Journal of Biosciences, 4(1), 131-138. [DOI:10.12692/ijb/4.1.131-138]
10. Heidari sharif abad, H., & Torknejad, A. (2000). Comparison of forage yield among several alfalfa cultivars in rain-fed regions of Iran. Irannian Journal of Rangelands and Forest Plant breeding and genetics, 4(1), 117-136.
11. Khodarahmpour, Z., & Motamedi, M. (2017). Study of genetic diversity of alfalfa (Medicago sativa L.) genotypes via multivariate analysis. Journal of Crop Breeding, 8(19),169-163. [In Persian]
12. Lei, Y., Hannoufa, A., & Yu, P. (2017). The use of gene modification and advanced molecular structure analyses towards improving alfalfa forage. International journal of molecular sciences, 18(2), 298. [DOI:10.3390/ijms18020298]
13. Lopes, A. R., Bello, D., Prieto-Fernández, Á., Trasar-Cepeda, C., Manaia, C. M., & Nunes, O. C. (2015). Relationships among bulk soil physicochemical, biochemical, and microbiological parameters in an organic alfalfa-rice rotation system. Environmental Science and Pollution Research, 22(15), 11690-11699. [DOI:10.1007/s11356-015-4410-1]
14. Manavalan, L. P., Prince, S. J., Musket, T. A., Chaky, J., Deshmukh, R., Vuong, T. D., ... & Nguyen, H. T. (2015). Identification of novel QTL governing root architectural traits in an interspecific soybean population. PLoS One, 10(3), e0120490. DOI: 10. 1371/journal.pone.0120490 [DOI:10.1371/journal.pone.0120490]
15. Martens, D. (2007). Management of drought stressed alfalfa, Available online at: http:/www. Co. Stearns. Mn. Usldocum - ents/ E ×T 07 242007 WC. Pdf. Accessed 12 June 2013.
16. Monirifar, H., Memarzade, M., Majidi, M., Kanani Notash, R., Sadeghzade, M., Zahi, A., Imani, A., Mirfakhraei, N., & Bairami, H. (2020). Azar, a new variety of alfalfa with optimal quality for cultivation in cold and semi-cold regions. Baztab, 2(6), 10-11. [In Persian]
17. Monirifar, H., Kanani Notash, R., Sadeghzade, M., Zahi, A. (2023). Introduction of "Nafis" the First Iranian Improved Alfalfa Synthetic Variety. Journal of Crop Breeding, 15(47), 30-40. [In Persian] [DOI:10.61186/jcb.15.47.30]
18. Pataki, I., S. Katic, V. Mihailovic, D. Milic, and D. Karagic. (2003). Yield, morphology and chemical composition of five lucerne genotypes as affected by growth stage and the environment. Proc: of the 12th symposium of the European Grassland federation, Pleven, Bulgaria, 26-28 May, 2003.
19. Peter, J., Cerny, V., & Hruska, L. (1988). Yield formation in the main field crop. Publishing House Checoslavaki, 380-390.
20. Pilorgé, E., & Muel, F. (2016). What vegetable oils and proteins for 2030? Would the protein fraction be the future of oil and protein crops? OCL, 23(4), D402. [DOI:10.1051/ocl/2016030]
21. Prince, S., Anower, M. R., Motes, C. M., Hernandez, T. D., Liao, F., Putman, L., Mattson, R., Seethepalli, A., Shah, K., Komp, M., Mehta, P., York, L.M., Young, C., & Monteros, M. J. (2022). Intraspecific Variation for Leaf Physiological and Root Morphological Adaptation to Drought Stress in Alfalfa (Medicago sativa L.). Front. Plant Sci, 13,795011. [DOI:10.3389/fpls.2022.795011]
22. Rahnama, A., Abadouz, G., Shoshi Dezfouli, A. A., Danaei, A. K., Tabatabaee, S. A., Miri, K., & Dehghani, A. (2018). "Omid" improved alfalfa population suitable for subtropical regions. Research Achievements for Field and Horticulture Crops, 7(1), 63-70. [In Persian]
23. Saeed, I. A. M., & A. H. El Nadi. (1997). Irrigation effects on the growth, yield and water use efficiency of alfalfa. Irrigation Science, 17(2), 63-68. [DOI:10.1007/s002710050023]
24. Sairam, R. K., Deshmukh, P. S., & Shukla, D. S. (1997). Tolerance of drought and temperature stress in relation to increased antioxidant enzyme activity in wheat. Journal of Agronomy and Crop Science, 178(3), 171-178. [DOI:10.1111/j.1439-037X.1997.tb00486.x]
25. Sheaffer, C. C., Martin, N. P., Lamb, J. F., Cuomo, G. R., Jewett, J. G., & Quering, S. R. (2000). Leaf and stem properties of alfalfa entries. Agronomy Journal, 92(4), 733-739. [DOI:10.2134/agronj2000.924733x]
26. Taiz, L., & Zeiger, E. (2005). Plant physiology. Vol. 2. (Trans.). Kafi, M., A. Zand, B. Kamkar, H.R. Sharifi, and M. Goldani. Mashad Jahad-e Daneshghahi Press. 379 pp.
27. Zamaniyan, M.S., Vakil, R., & Mirzapour. M. H. (2004). The comparison of the yields of five alfalfa cultivars in saline soil. Seed and Plant Production Journal, 18(1), 80-88.

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Crop Breeding

Designed & Developed by: Yektaweb