دوره 10، شماره 28 - ( زمستان97 1397 )
جلد 10 شماره 28 صفحات 124-119 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hashemi A S, nematzadeh G, oladi M, Afkhami Ghadi A, Gholizadeh Ghara. (2018). Study of Rapeseed (Brassica napus) Promising Genotypes Adaptation in Different Regions of Mazandaran. jcb. 10(28), 119-124. doi:10.29252/jcb.10.28.119
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-747-fa.html
URL: http://jcb.sanru.ac.ir/article-1-747-fa.html
هاشمی آمنه سادات، نعمت زاده قربانعلی، اولادی مرتضی، افخمی قادی عمار، قلی زاده قرا عمار. بررسی سازگاری و پایداری عملکرد لاین‌های امیدبخش کلزا در مناطق مختلف مازندران پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی 1397; 10 (28) :124-119 10.29252/jcb.10.28.119
دانشگاه جامع علمی کاربردی، مازندران
چکیده: (2950 مشاهده)
ارزیابی ژنوتیپ‌های امیدبخش کلزا در مناطق و سال‌های مختلف به تشخیص ژنوتیپ‌های پایدار و سازگار در هر منطقه و با پتانسیل عملکرد بالا کمک خواهد کرد. به این منظور در 3 سال زراعی (94-1391) سه لاین نسل‌های F6 و بالاتر حاصل از تلاقی سه رقم Foseto، Option 500 و Goliath به همراه شاهد منطقه به نام هایولا 401 در سه منطقه ساری، بهشهر و قراخیل قائمشهر در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار کشت شدند. میانگین عملکرد ژنوتیپ‌های مورد مطالعه به همراه شاهد منطقه در سه منطقه آزمایشی نشان می‌دهد که در منطقه ساری لاین 43 با عملکرد 5616، در منطقه بهشهر لاین 43 با عملکرد 3871 و در منطقه قراخیل قائمشهر لاین 29 با عملکرد 3550 کیلوگرم در هکتار دارای بیشترین عملکرد در بین لاین‌های امیدبخش بوده و به جز لاین 29 در قراخیل قائمشهر، نسبت به شاهد منطقه برتر یا برابر بودند. با توجه به نتایج عملکرد در هر سه منطقه در سه سال و نیز با توجه به تجزیه پایداری می‌‌توان پیشنهاد کرد که لاین 43 به دلیل پایین بودن پایداری نسبت به دیگر ژنوتیپ‌ها و بالا بودن عملکرد بخصوص در منطقه ساری و سپس بهشهر، بتواند بهترین کارایی را در این مناطق به دست دهد در حالیکه با استفاده از همین نتایج، لاین 29 با سازگاری عمومی خوب و در اولویت بعدی لاین 28 با سازگاری عمومی متوسط در هر سه منطقه مناسب است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اصلاح نباتات
دریافت: 1395/12/24 | ویرایش نهایی: 1397/12/11 | پذیرش: 1396/8/17 | انتشار: 1397/12/11
دریافت: 1395/12/24 | ویرایش نهایی: 1397/12/11 | پذیرش: 1396/8/17 | انتشار: 1397/12/11
فهرست منابع
1. Ahmadi, J., B. Vaezi and H. Naraki. 2013. Analysis of canola stability in rain-fed conditions and comparison of stable genotypes selection methods using stability indices. The Plant Production, 36: 13-22 (In Persian).
2. Aliari, H., F. Shekari and F. Shekari. 2000. Oil Seeds: Agronomy and Phisiology. Amidi Publication, 182 pp (In Persian).
3. Amiri Oghan, H., M.H. Alam Khomram and F. Javidfar. 2004. Stability of seed yield in spring rapeseed (Brassica napus) genotypes. Iranian Journal of Crop Sciences, 6: 203-213 (In Persian).
4. Eberhart, S.A. and W.A. Russell. 1966. Stability parameters for comparing varieties. Crop Science, 6: 36-40. [DOI:10.2135/cropsci1966.0011183X000600010011x]
5. Hayward, M.D., N.O. Bosemark and T. Romagosa. 1993. Plant breeding principles and prospects. Chapman and Hall. London, 550 pp. [DOI:10.1007/978-94-011-1524-7]
6. Javidfar, F., M.H. Alam Khomram, H. Amiri Oghan and S. Azizinia. 2004. Yield stability analysis of winter canola (Brassica napus L.) genotypes. Seed and Plant Improvement Journal, 20: 315-328 (In Persian).
7. Javidfar, F., B. Alizadeh, H. Amiri Oghan and N. Sabaghnia. 2010. A Study of Genotype by Environment Interaction in Oilseed Rape Genotypes, Using GGE Biplot Method. Iranian Journal of Field Crop Science, 41: 771-779 (In Persian).
8. Ketata, H. 1988. Genotype and environment interaction. Proceedings of the Biometrical Techniques for Cereal Breeders. ICARDA, Aleppo, Syria, 16-32 pp.
9. Khoshnazar-porshokohi, R., M.R. Ahmadi and M.R. Ghanadha. 2000. A study of adaptation and yield capacity of rapeseed (Brassica napus) cultivars and lines. Iranian Journal of Agricultural Sciences, 31: 341-352 (In Persian).
10. Mahmood, T., E. Hasan, M. Ali and M. Hussain. 2012. Faisal canola: a new high yielding canola variety for general cultivation in Punjub. Journal of Agricultural Research, 50: 321-328 (In Persian).
11. Nourabonjar, M. 2009. Evaluation of yield and yield components of hopeful hybrids of spring canila (Brassica napus) in Iranshahr climatic condition. Journal of New Agricultural Science, 14: 47-55.
12. Oghan, H.A., N. Sabaghnia, V. Rameeh, H.R. Fanaee and E. Hezarjerib. 2016. Univariate Stability Analysis of Genotype× Environment Interaction of Oilseed Rape Seed Yield. Acta Universitatis Agriculturae et Silviculturae Mendelianae Brunensis, 64: 1625-1634. [DOI:10.11118/actaun201664051625]
13. Rameeh, V., S.A. Dalili, S.V. Alavi, H. Amiri Oghan, F. Shariati and E. Hezarjeribi. 2013. Zafar as New Cultivar of Spring Type of Rapeseed for Cultivation in Mid-land of Mazandaran Province and Similar Regions. Research Achivements for Field and Horticulture Crops, 3: 13-23 (In Persian).
14. Shah, S.A., R. Aamir and S.T. Shah. 2007. Development of a new high yielding canola quality rapeseed variety DURR-E-NIFA for general cultivation in NWFP. Pakistan Journal of Botany, 39:2475-2481.
15. Shukla, G.K. 1972. Some statistical aspects of partitioning genotype-environmental components of variability. Heredity, 29: 237-242. [DOI:10.1038/hdy.1972.87]
16. Wricke, G. 1962. Uber eine methode zur erfassung der geologischen sterubretic in feld versuchen. Pflanzuecht, 47: 92-96.
17. Zhang, H., J.D. Berger and C. Herrmann. 2017. Yield stability and daptability of canola (Brassica napus L.) in multiple environment trials. Euphytica, 213: 155-176. [DOI:10.1007/s10681-017-1948-7]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
