افزایش عملکرد دانه مهم‌ترین هدف به‌نژادگران در برنامه‌های اصلاحی می‌باشد. اما از آنجا که عملکرد صفت پیچیده‌ای است که از اجزای کمی بسیاری متأثر شده و وراثت‌پذیری پایینی دارد، معمولاً به‌طور مستقیم مورد ارزیابی قرار نگرفته و در عوض اجزای آن ارزیابی می‌شوند. هدف از پژوهش حاضر، گروه‌بندی 60 لاین اینبرد به ‌همراه چهار رقم شاهد گندم از لحاظ صفات فنولوژیک و زراعی و گزینش گروه‌های برتر بود. ازاین‌رو، این لاین‌ها و ارقام در قالب طرح لاتیس مربع (8 × 8) با دو تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. در تجزیه واریانس صفات زراعی و فنولوژیک مورد ارزیابی، اختلافات معنی‌داری در اکثر صفات مشاهده شد که نشان دهنده وجود تنوع ژنتیکی بالا از لحاظ صفات مذکور می‌باشد. تجزیه خوشه‌ای نشان داد که گزینش خوشه اول لاین‌ها در مورد صفات فنولوژیک و خوشه دوم لاین‌ها در مورد صفات زراعی با گزینش برای گلدهی زودتر وارتفاع، طول ریشک و بیوماس بیشتر می‌تواند منجر به گزینش ژنوتیپ‌های با تعداد سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزاردانه و عملکرد بیشتر شود.همچنین، با توجه به سهولت ارزیابی و وراثت‌پذیری بیشتر این صفات می‌توان استفاده از آنها را برای گزینش غیرمستقیم عملکرد دانه و اجزای آن در گندم برای شرایط دیم توصیه نمود.