بهمنظور برآورد قابلیت ترکیبپذیری لاینهای آفتابگردان در شرایط نرمال آبی و تنش خشکی، تحقیقی با استفاده از 41 ژنوتیپ آفتابگردان، شامل 13 والد پدری، دو والد مادری و 26 هیبرید حاصل از آنها در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دو محیط تنش خشکی و بدون تنش خشکی اجرا شد. بر اساس نتایج تجزیه واریانس مرکب، تنش خشکی اثر معنیداری روی تظاهر صفات داشت. تجزیه واریانس برای صفات مختلف نشان داد که اثر تیمار، میانگین مربعات والدین در مقابل تلاقی، اثر والدین، اثر تلاقیها و نیز اثر تسترها برای اکثر صفات در هر دو محیط معنیدار شد. اثر لاینها در شرایط بدون تنش برای صفات روز تا رسیدگی، ارتفاع بوته و عملکرد دانه و در شرایط تنش برای اکثر صفات معنیدار شد که بیانگر وجود تفاوت معنیدار بین ترکیبپذیری عمومی لاینهاست. اثرات متقابل لاین × تستر در شرایط بدون تنش فقط در مورد صفت وزن هزار دانه و در شرایط تنش برای طول دوره گلدهی، ارتفاع بوته، عملکرد دانه و عملکرد روغن معنیدار بود . بر اساس ارزیابی
ترکیبپذیریها، تستر CMS19 و هیبرید CMSb × R7 به ترتیب به عنوان مناسبترین لاین و هیبرید در هر دو شرایط تعیین شدند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |