صفات کمی و همچنین واکنش 20 لاین و رقم سویا به تنش کمآبی در دو سال 1389 و 1390 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گرگان ارزیابی شد. به این لحاظ سه آزمایش جداگانه در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. زمان آبیاری در آزمایش اول (شاهد) بر اساس 50 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A و در شرایط تنش متوسط و شدید بهترتیب بر اساس 100 و 150 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر در نظر گرفته شد. در هر سه شرایط، اثر ژنوتیپ بر اکثر صفات مورد مطالعه از نظر آماری معنیدار بود. کاهش رطوبت خاک و ایجاد شرایط تنش خشکی توانست سبب کاهش معنیدار عملکرد دانه در ژنوتیپهای مورد مطالعه شود، اگرچه شدت این کاهش در ژنوتیپهای مختلف متفاوت بود. میانگین عملکرد دانه ژنوتیپهای مورد مطالعه در شرایط بدون تنش 1989 کیلوگرم در هکتار و در شرایط تنش خشکی شدید 1242 کیلوگرم در هکتار بود. تحت شرایط بدون تنش ژنوتیپ HT2 با 2569 کیلوگرم در هکتار، تحت شرایط تنش متوسط ژنوتیپ PE10 با 2222 کیلوگرم در هکتار و تحت شرایط تنش شدید رطوبتی ژنوتیپ WE6 با 1688 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را تولید کردند، که میتوانند مورد استفاده قرار گیرند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |