بادرنجبویه گیاهی دارویی، چند ساله و از خانواده نعناعیان میباشد. در این تحقیق، جهت بررسی تنوع ژنتیکی، 14 توده از گیاه بادرنجبویه به همراه دو توده از گیاهان بادرشبو و ریحان (به عنوان گیاهان خارج از گروه) مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور مطالعه تنوع درون و بین تودههای بادرنجبویه از نواحی ITS
(توالیهای فاصلهانداز رونوشت) جهت طراحی نشانگر استفاده شد. همچنین با استفاده از چهار آنزیم Taq1 ، EcoR v ، BssM1 و AspLE1 تنوع موجود در توالی قطعات تکثیر شده بررسی شد. نتایج نشان داد که آنزیم BssM 1 نسبت به دیگر آنزیمها، چند شکلی بیشتری را در تعداد و طول قطعات حاصل از هضم نشان میدهد. نتایج آزمون مانتل نشان داد که ماتریس عدم تشابه دایس و الگوریتم نزدیکترین همسایه ( N.J ) بالاترین همبستگی جهت آنالیز اطلاعات را دارند. بیشترین میزان عدم تشابه به روش دایس در بین تودههای بادرنجبویه، استان اصفهان و توده استان قزوین با 44/0 فاصله و کمترین میزان عدم تشابه بین تودههای زنجان، تهران و کرج مشاهده شد که کاملاً مشابه هم بودند. در پنج توده بادرنجبویه (ایلام، شیراز، تبریز، قزوین و اصفهان) تنوع درون تودهای مشاهده شد . نتایج تجزیه خوشهای تودهها را در ه ش ت گروه مجزا تفکیک نمود و گیاه ریحان در مقایسه با بادرشبو فاصله ژنتیکی کمتری در توالی ITS با بادرنجبویه داشت .
دریافت: 1393/6/1 | ویرایش نهایی: 1393/10/7 | پذیرش: 1393/6/1 | انتشار: 1393/6/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |